Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

O ΘΕΟΣ ΜΩΜΟΣ - Η ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΣΑΤΙΡΑΣ

Ο Μώμος είναι ο θεός της χλεύης και του σκώμματος, της ειρωνείας και του σαρκασμού, προσωποποίηση της κοροϊδίας και της αποδοκιμασίας.
Τον παρίσταναν να κρατά ένα ραβδί που η πάνω άκρη του κατέληγε σε κεφάλι γυναίκας. Ήταν γιος της Νύχτας και αδελφός των Εσπερίδων.
Ο Μώμος προέρχεται από το ομηρικό ρήμα μω, που σημαίνει αναζητώ, ψάχνω να βρω ελάττωμα. Από το «Μώμος» προέρχονται και οι λέξεις «μίμος» και «μίμησις».
Σύμφωνα με τον Πλάτωνα (Πολιτεία), άριστο ήταν ένα έργο όταν ο Μώμος δεν είχε τίποτα να πει.
Ο Μώμος κατέκρινε και τον Ήφαιστο, επειδή, όταν έφτιαξε τον άνθρωπο, δεν κατασκεύασε παράθυρα στο στήθος του, ώστε να βλέπει ο κόσμος τι σκέπτεται και αν λέει ψέματα ή αλήθεια.
Δεν κατόρθωσε να βρει καμία ατέλεια στην Αφροδίτη.
Συνδεόταν με τις γιορτές που ήταν αφιερωμένες στον Διόνυσο, με κοινό χαρακτηριστικό τις μάσκες και τις μεταμφιέσεις. Από εκεί προέρχεται και η ετυμολογία της λέξης «Μωμόγεροι» ή «Μωμόεροι» ή και «Μωμογέρια», που αποτελούσαν τους ακολούθους του Μώμου και τον συνόδευαν χορεύοντας, τραγουδώντας και σατιρίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου