Ο ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

Ο Βόρειος Στέφανος συνδέεται με τον μύθο του ήρωα των Αθηνών Θησέα και της Αριάδνης, κόρης του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα και της Πασιφάης.

Όταν ο Θησέας με τα δώρα της Αριάδνης, το ξίφος και το μίτο, κατόρθωσε να σκοτώσει τον φοβερό Μινώταυρο και να βγει σώος από το Λαβύρινθο, από ευγνωμοσύνη την πήρε μαζί του στην Αθήνα. Στο ταξίδι όμως της επιστροφής, ο πονηρός Θησέας, μια και είχε κάνει τη δουλειά του, την εγκατέλειψε στη Νάξο.

Την περίλυπη Αριάδνη παρηγόρησε η θεά του Έρωτα Αφροδίτη που της έταξε σύζυγο αθάνατο. Πραγματικά μετά από λίγο έφτασε στην Νάξο ο θεός Διόνυσος, επιστρέφοντας από κάποιο ταξίδι του στην Ασία. Αγάπησε την Αριάδνη και την παντρεύτηκε. Για γαμήλιο δώρο ο Διόνυσος της έδωσε ένα θαυμάσιο χρυσό στεφάνι, έργο του Ηφαίστου, το οποίο μετά το θάνατό της τοποθετήθηκε στον ουρανό και τα πολύτιμα πετράδια του έγιναν άστρα.

Έτσι δημιουργήθηκε ο αστερισμός του Στεφάνου.

Το μεγάλο μαργαριτάρι του χρυσού στεφανιού έγινε ο Μαργαρίτης, το λαμπρότερο άστρο του αστερισμού.

Μετέπειτα ο αστερισμός αυτός του βόρειου ουρανού ονομάστηκε Βόρειος Στέφανος για να διακρίνεται από τον παρόμοιο αστερισμό του νότιου ουρανού, τον Νότιο Στέφανο.

Άλλη παράδοση αναφέρει ότι ο αστερισμός αυτός παριστάνει τα μαλλιά της Αριάδνης ή και την ίδια τη βασιλοπούλα, την οποία ο σύζυγός της Διόνυσος μεταμόρφωσε σε αστερισμό, προσφέροντάς της αιώνια αθανασία.
Σε διαφορετική παράδοση, το χρυσό αυτό στεφάνι που έγινε αστερισμός, ήταν δώρο της θεάς της θάλασσας Αμφιτρίτης στο θεό Θησέα, που με τη σειρά του το προσέφερε στη Αριάδνη από ευγνωμοσύνη.

http://atlaswikigr.wikifoundry.com