ΣΤΟΧΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ-ΕΝΑΤΕΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΟΡΑΤΟΥ, ΤΕΛΕΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

Ο Πλάτωνας σε αντίθεση με τους σοφιστές πιστεύει ότι ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να φτάσει στην έγκυρη και απόλυτη γνώση η οποία είναι προϋπόθεση της αρετής και στόχος της ανθρώπινης ζωής. Διακρίνει όμως δύο είδη επιγνώσεων: την απλή άποψη και τη αληθινή γνώση.

Οι απόψεις που διαμορφώνονται με βάση τα δεδομένα των αισθήσεων, τις παρατηρήσεις και τα συμπεράσματα της κοινής λογικής όσο προσεκτικές και αν είναι, είναι απλά απόψεις χωρίς ιδιαίτερη εγκυρότητα.

Η αυθεντική γνώση δεν θεμελιώνεται στα δεδομένα των αισθήσεων αλλά στις ενορατικές διοδεύσεις της έλλογης σκέψης. Αντικείμενο αυτής της ανώτερης γνώσης δεν είναι ο υλικός, χωρο-χρονικός κόσμος αλλά ο κόσμος των ιδεών, των νοημάτων, των αιωνίων, αμετάβλητων, αόρατων, "μαθηματικών" μορφών.

Ο κόσμος των αντικειμένων είναι απλή αντανάκλαση του κόσμου των ιδεών. Το αλήθινο δεν ανήκει στη σφαίρα των αντικειμένων του υλικού κόσμου αλλά στη σφαίρα μιας ανώτερης διάστασης που είναι ο κόσμος των ιδεών. Τα φθαρτά, μεταβλητά αντικείμενα που μας περιβάλλουν είναι ατελή αντίγραφα των αμετάβλητων καθαρών μορφών του ιδεατού κόσμου. Η μαθηματική ιδέα ενός κύκλου για παράδειγμα είναι αιώνια, τέλεια και αμετάβλητη. Ενώ οι κύκλοι που υποπίπτουν στην καθημερινή μας αντίληψή έχουν πάντοτε ατελή μορφή. Ο κύκλος όπως αυτός φανερώνεται στο άνοιγμα ενός ποτηριού δεν είναι ποτέ τόσο τέλειος όσο ο μαθηματικός κύκλος. Στόχος και τέλος της ανθρώπινης γνώσης είναι η φιλοσοφική θεωρία-ενατένιση του αόρατου, τέλειου κόσμου των ιδεών.

ΠΛΑΤΩΝ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ

http://www.psyche.gr/epist3.htm