Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ας αναλύσουμε γραμματικά την λέξη "ΕΡΩΣ"
Ε= Εκπορευόμενη Δύναμις (του φωτός)
Ρ
= Ροή πρωτίστως Φωτοενεργειών, υστέρως δε πάσα άλλη ροή
Ω
= Ο πλανήτης - γήινο πεδίο
Σ
= Το εσωτερικόν θεώμενον
Η λέξη Ε+Ρ+Ω+Σ είναι η Ροή της δύναμης του φωτός (ζωής-γνώσης) από το σύμΠΑΝ προς το γήινο πεδίο και μέσα στο Άδυτον του εαυτού μας.
Στην θεογονία του Ησιόδου ο ΈΡΩΣ
είναι μια από τις 3 αρχές (Χάος, γαία, Έρως). Το φως εσωκλείει την γνώση, την ζωή, το κάλλος, την ομορφιά, την γαλήνη, την ευτυχία, την αγαθότητα, την αγάπη, την αρμονία κ.α.. Έρως δεν είναι μόνο αυτό που υπάρχει μεταξύ ενός Άνδρα και μιας Γυναίκας εφόσον ΧΑΟΣ ΓΑΙΑ ΕΡΩΣ προϋπάρχουν του ανθρώπου. 
ΕΡΩΣ
υπάρχει μεταξύ του σύμπαντος προς την γαία, της αρμονίας της φύσης π.χ. βροχή και βλάστηση, ακόμα σε συνδυασμό και με το ανθρώπινο στοιχείο, π.χ. ενός ανθρώπου και ενός όμορφου απογεύματος ή ηλιοβασιλέματος, γενικότερα κάθε τι που προσφέρει αρμονία άρα και ευδαιμονία.
Μια πτυχή του Έρωτος είναι και αυτή η αρμονία μεταξύ ανδρός και γυναικός η οποία αποφέρει την ιερή γέννεση. Η αρμονία αυτή πηγάζει από την δυαδικότητα του 0/1, Αρσενικού (1) και του Θηλυκού (0). το 0/0 ή 1/1 δεν γεννά, διότι είναι συμπαντική δυσαρμονία. Η λέξη λοιπόν "Έρως" δεν σημαίνει κάτι αφροδισιακό (σεξουαλικό) αλλά μια ανώτερη πνευματική κατάσταση, μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η λέξη Ιερέας προέρχεται από εκεί. 
Με τον μηχανισμό "ονομάτων επίσκεψις" προχωράμε στην αποκωδικοποίηση τους επιθέτου "Κίναιδος" που δινόταν στην Αρχαία Ελλάδα για τους ομοφυλόφιλους, η οποία περιείχε και τον ενεργητικό (Αρσενοκοίτη) και τον παθητικό (Καταπύγων) ομοφυλόφιλο.
Στην ανάλυση της βρίσκουμε δυο λέξεις "
κινώ" & "Αιδώ" δηλαδή είναι αυτός που κινεί την Αιδώ. Η Αιδώς είναι η ντροπή (εξου και η αναίδεια), ήταν (και παραμένει) πολύ ισχυρή θεότητα και όποιος την παράβλεπε δοκίμαζε την σκληρότητα της ΝΕΜΕΣΕΩΣ. Η Αιδώς είναι η αισχρότητα η αμουσία (όχι μουσικότητα)  άρα δυσαρμονία (περί αμουσίας θα αναλύσουμε ακόμα περισσότερο λίγο παρακάτω στηριζόμενοι στο  διάλογο του Σωκράτη στην Πολιτεία).
Αναλύσαμε λοιπόν την έννοια της λέξεως ΕΡΩΣ η οποία είναι κάτι παραπάνω από τα αφροδίσια (σεξουαλική ένωσις) εφόσον ο ΕΡΩΣ προϋπάρχει των όντων.
Για να δούμε όμως και τι προβλέπει ο Νόμος για τον Κιναιδισμό και συγκεκριμένα ο νόμος του Σόλωνος:
"Αν τις Αθηναίος εταιρήση, με έξεστω αυτω των εννέα αρχόντων γενέσθαι, μηδέ ιερωσύνην ιερώσασθαι, μηδέ συνδικήσαι τω δήμω, μηδέ αρχήν αρχέτω μηδεμιάν, μήτε ενδημον, μήτε υπερόριον, μήτε κληρωτήν, μήτε χειροτονητήν, μηδέ επικυρήκειαν αποστελλέσθω, μηδέ γνώμην λεγέτω, μηδέ εις τα δημοτελή ιερά εισίτω, μηδέ εν ταις κοιναίς σταφονοφορίες σταφανούσθω, μηδέ εντός των της αγοράς περιρραντηριων πορευέσθω.
Εάν δε ταύτα τις ποιή, καταγνωσθέντως αυτού εταιρείν, θανάτω ζημιούσθω".
Δηλαδή αν κάποιος Αθηναίος συνάψει ομοφυλοφιλική σχέση με άλλον θα έχει τις εξής κυρώσεις
:
1. Δεν του επιτρέπεται να γίνει μέλος των 9 αρχόντων
2. Δεν του επιτρέπεται να εκλεγεί ιερέας
3. Δεν του επιτρέπεται να είναι συνήγορος του λαού
4. Δεν επιτρέπεται να ασκεί εξουσία εντός ή εκτός της Αθήνας
5. Δεν επιτρέπεται να σταλεί ως κήρυκας πολέμου
6. δεν επιτρέπεται να εκθέσει γνώμη (ως άμουσος - ανισόρροπος)
7. Δεν επιτρέπεται να μπει σε (δημόσιους) Ναούς
8. Δεν επιτρέπεται να στεφανωθεί στις στεφανοφορίες
9. Δεν επιτρέπεται να μπαίνει στον ιερό χώρο της αγοράς
Όποιος λοιπόν έχει καταδικαστεί ως ομοφυλόφιλος αλλά ενεργήσει αντίθετα των διατάξεων του νόμου θα τιμωρείται με Θάνατο!
(
ΣΟΛΩΝΟΣ ΝΟΜΟΙ Βιβλίο 5 κεφάλαιο 5 άρθρο 332).
Ο Αισχύνης αναφέρει επιπλέον νομοθετικά πλαίσια επί του θέματος τα εξής:
Oι διδάσκαλοι να μην ανοίγουν τα σχολεία πριν ανατείλει ο ήλιος και να τα κλείνουν πριν από την δύση του. Να μην επιτρέπεται σε όσους έχουν μεγαλύτερη ηλικία από τα παιδιά να εισέρχονται στα σχολεία, όταν υπάρχουν μέσα παιδιά, εκτός αν πρόκειται για τον υιό, τον αδελφό ‘ή τον γαμπρό του διδασκάλου. Εάν κάποιος παραβεί αυτή την απαγόρευση και εισέλθει στο σχολείο, θα τιμωρείται με την ποινή του θανάτου. Επίσης οι επί κεφαλής της παλαίστρας να μην επιτρέπουν, επ’ ουδενί λόγο, σε κανέναν ενήλικο να κάθεται μαζί με τα παιδιά στις Εορτές του Ερμή. Εάν κάτι τέτοιο συμβεί ο επί κεφαλής της παλαίστρας είναι ένοχος παραβάσεως του νόμου περί διαφθοράς των ελευθέρων παίδων.

(Aισχίνου, Nόμος Aττικού Δικαίου – Kατά Tιμάρχου 12)
- Εάν κάποιος ωθήσει σε ασέλγεια ελεύθερο παίδα, να καταγγέλλεται ενώπιον των θεσμοθετών από εκείνον που έχει την κηδεμονίαν του παιδός, αφού προηγουμένως αναγράψει στην μήνυση την ποινή που θεωρεί άξια για τον δράστη. Aν δε ο μηνυθείς καταδικασθεί, να παραδοθεί στους ένδεκα και να θανατωθεί αυθημερόν.
(
Aισχίνου, Nόμος Σόλωνος – Kατά Tιμάρχου 16)
Και ενώ όλα αυτά ελάμβαναν χώρα στην Αθήνα, κάτι αντίστοιχο ίσχυε και στην Σπάρτη.
"Ο δε Λυκούργος Εναντία και τούτοις πάσι γνούς, ει μεν τις αυτός ων οίον δει αγασθείς ψυχήν παιδός πειρώτο άμεμπτον φίλον αποτελέσασθαι και συν-είναι, επήνει και καλλίστην παιδείαν ταύτην ενόμιζεν.Ει δε τις παιδός σώματος ορεγόμενος φανείη, αίσχιστον τούτο θείς εποίησεν εν Λακεδαίμονι μηδέν ήττον εραστάς παιδικών απέχεσθαι ή γονείς παίδων ή και αδελφοί αδελφών εις αφροδίσια απέχοντα".
"Ο Λυκούργος όμως, αντιθέτως προς όλα ταύτα πιστεύων, επεδοκίμαζε μόνον το εάν σημαίνων άνθρωπος, θαυμάσας την ψυχική αρετήν του παιδίου, προσεπάθη να κάμη αυτόν φίλον με δεσμούς αναμεταξύ των αμέμπτους και να τον συναναστρέφεται, διότι τούτο ενόμιζε μέσον καλλίστης ανατροφής. Εάν όμως επαρουσιάζετο κανείς επιθυμών το παιδικόν σώμα, επειδή ο Λυκούργος εθεώρη τούτο πολύ αναίσχυντον, ενομοθέτησεν εις την Σπάρτην να απέχουν οι ερασταί από τα αγαπώμενα παιδιά, όπως αποφεύγουν εις αφροδισίους (ερωτικάς) σχέσεις οι γονείς από τα τέκνα των και οι αδελφοί από τους αδελφούς των".
(
Ξενοφώντος Λακεδαιμονίων, Πολιτεία II, 13)
Οι ερασταί δε των παίδων μετείχον της φήμης αυτών και εις τας δύο περιπτώσεις (δηλαδή της φήμης και επί καλώ και επί κακώ). Και διηγούνται σχετικώς ότι, όταν κάποτε εις παις εξεφώνησε κατά την διάρκεια της μάχης μια απρεπή κραυγή, οι άρχοντες τιμώρησαν δια τούτο τον εραστήν του παιδός. Ενώ δε ο έρως επεδοκιμάζετο κατ’αυτόν τον τρόπο υπό των Σπαρτιατών, ώστε και αι αγαθαί και ευγενείς γυναίκες να τρέφουν έρωτα προς τας παρθένους, δεν υπήρχεν όμως αντιζηλία εις τας ερωτικάς των σχέσεις, αλλά μάλλον εύρισκον αφορμήν να συνάψουν μεταξύ των στενή φιλία εκείνοι, οι οποίοι είχαν αγαπήσει τους ίδιους παίδας, και κατέβαλλον από κοινού συνεχείς φροντίδες, δια να εξεύρουν τον καλλίτερον τρόπον, με τον οποίον θα ήταν δυνατόν να γίνει άριστος ο υπ’αυτών αγαπώμενος νέος.
(
Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι, Λυκούργος XVII, 4)
«Εράν των την ψυχήν σπουδαίων παίδων εφείτο. το δε πλησιάζειν αισχρόν νενόμιστο, ως του σώματος λερων τας αλλ΄ ου της ψυχής. ο δ’ εγκληθείς ως επ’ αισχύνη πλησιάζων άτιμος διά βίου ην».
Δηλαδή:
Το να ερωτεύεται κανείς την ψυχή των σπουδαίων παιδιών επιτρέπονταν, αλλά το να τα πλησιάσει κανείς σεξουαλικά θεωρούνταν ντροπή, επειδή έδιναν βάρος στο σώμα και όχι στην ψυχή. Εκείνος που καταδικαζόταν, επειδή πλησίαζε ερωτικά με τρόπο αισχρό (υλικό-σωματικό) το αγόρι, τιμωρούνταν με ατίμωση δια βίου!
(
Πλούταρχος Ηθικά, Τόμος 6, “Τα παλαιά των Λακεδαιμονίων Επιτηδεύματα Β7”)
Ο Αιλιανός επίσης μας ενημερώνει ότι:
"O Σπαρτιατικός έρωτας δεν είχε καμία σχέση με αισχρότητες. Eάν ποτέ κάποιος έφηβος τολμούσε να ανεχθεί ασέλγεια εις βάρος του ή εάν κάποιος άλλος έφηβος επιχειρούσε να ασελγήσει εις βάρος κάποιου άλλου, δεν συνέφερε κανέναν απ' τους δύο να καταντροπιάσουν την Σπάρτη, αφού σε τέτοια περίπτωση ή εξοριζόντουσαν εφ' όρου ζωής από την Σπάρτη ή έχαναν την ζωή τους"
(
Αιλιανού στο έργο του «Ποικίλη Ιστορία» III, 12)
Ο Πλάτων στους «Νόμους», καταδικάζει απερίφραστα ως αφύσικο τον σαρκικό έρωτα μεταξύ αρρένων:
Πλάτωνος Νόμοι 636c
"Εννοητέον ότι τη θηλεία και τη των αρρένων φύσει εις κοινωνίαν ιούση της γεννήσεως ή περί ταύτα ηδονή κατά φύσιν αποδεδόσθαι δοκεί, αρρένων δε προς άρρενας ή θηλέων προς θηλείας παρά φύσιν."
Δηλαδή:
"Είναι λοιπόν κατανοητό ότι η φύσις ωθεί τα θηλυκά να είναι σε επαφή με τα αρσενικά από την γέννησή τους, και η ηδονή σε αυτά είναι φανερό ότι έχει δοθεί σύμφωνα με την φύσιν, ενώ (η επαφή) των αρσενικών με τα αρσενικά και θηλυκών με τα θηλυκά ενάντια στην φύσιν (παρά φύσιν)."
Πλάτωνος Νόμοι 836c-e
"...ει γάρ τις ακολουθών τη φύσει θήσει τον προ του Λαίου νόμον, λέγων ως ορθώς είχεν το αρρένων και νέων μη κοινωνείν καθάπερ θηλειών προς μίξειν αφροδισίων, μάρτυρα παραγόμενος την θηρίων φύσιν και δεικνύς προς τα τοιαύτα ουχ απτόμενον άρρενα άρρενος δια το μη φύσει τούτο είναι, ταχ’ αν χρώτο πιθανώ λόγω"...
"Όποιος, υπακούοντας στην φύσι, προτείνει την επανακαθιέρωσι του νόμου, όπως ήταν πριν από τον Λάιο-(ο οποίος εθεωρείτο ο μυθικός εφευρέτης της ομοφυλοφιλίας, με τον βιασμό του Χρυσίππου, για τον οποίο και τιμωρήθηκε από την μοίρα με το να δολοφονηθή από τον ίδιο του τον γιό) και διακηρύσσει ότι δεν είναι σωστό να έρχεσαι σε σεξουαλική επαφή με άνδρες και αγόρια, όπως με τις γυναίκες, και προσάγει ως απόδειξη γι’ αυτό, την φύση των Ζώων και επισημαίνει ότι (ενν. Αναμεσά τους) το αρσενικό δεν αγγίζει αρσενικό με σεξουαλικό σκοπό, αφού αυτό δεν είναι φυσικό, βρίσκεται, νομίζω, σε πολύ ισχυρή θέσι"...


Πλάτωνος Νόμοι 840de
"...ως ου χείρους ημίν είναι τους πολίτας ορνίθων και άλλων θηρίων πολλών, οι κατά μεγάλας αγέλας γεννηθέντες, μέχρι μεν παιδογονίας η ίθεοι και ακήρατοι γάμων τε αγνοί ζώσιν, όταν δ’ εις τούτο ηλικίας έλθωσι, συνδυασθέντες άρρην θηλεία κατά χάριν και θήλεια άρρενι, τον λοιπόν χρόνον οσίων και δικαίως ζώσιν, εμμένοντες βεβαίως ταίς πρώταις της φιλίας ομολογίαις δειν δη θηρίων γε αυτούς αμείνους είναι."
"Οι πολίτες μας δεν πρέπει να είναι κατώτεροι από τα πουλιά και πολλά άλλα είδη ζώων, που γεννιούνται σε αγέλες και ζουν αζευγάρωτα, ως την ηλικία της τεκνοποιίας, αγνά και αμόλυντα από τον γάμο, αλλά, όταν φτάσουν σ’ εκείνη την ηλικία, ζευγαρώνουν αρσενικό με θηλυκό και θηλυκό με αρσενικό σύμφωνα με τις διαθέσεις τους και για το υπόλοιπο της ζωής τους ζουν με ευλάβεια και είναι νομοταγή, μένοντας πιστά στις συμφωνίες που ήταν η αρχή της σχέσεώς τους. Πρέπει λοιπόν αυτοί (δηλ οι πολίτες) να είναι ακόμη καλύτεροι από τα θηρία".

Πλάτωνος Νόμοι 841d

"Ή μηδένα τολμάν μηδενός άπτεσθαι των γενναίων άμα και ελευθέρων πλην γαμέτης εαυτού γυναικός, άθυτα δε παλλακών σπέρματα και νόθα μη σπείρειν, μηδέ άγονα αρρένων παρά φύσιν ή το μέν των αρρένων πάμπαν αφελοίμθ’ άν..."
"Ή κανένας να μην τολμά να έρχεται σε επαφή με τους γενναίους και ελευθέρους εκτός από την ίδια τους την γυναίκα, ούτε να επιτρέπεται να σπείρουν νόθα σπέρματα στις παλλακίδες, είτε σε άνδρες άγονα παρά φύσιν ή μάλλον καλύτερα την μεταξύ ανδρών επαφή να την απαγορεύσουμε εντελώς".

Πλουτάρχου, Περί Αλεξάνδρου Τύχης ή Αρετής Λόγος Α’ 12
"Αλέξανδρος δε, Φιλοξένου του της παραλίας υπάρχου γράψαντος, ότι παίς εν Ιωνία γέγονεν οίος ουκ άλλος ώραν και είδος, και πυνθανομένου δια των γραμμάτων ει αναπέμψη, πικρώς αντέγραψεν ω κάκιστ’ ανθρώπων, τι μοι πώποτε τοιούτο συνέγνως, ίνα τοιαύταις με κολακεύσης ηδοναίς;"
"Και ο Αλέξανδρος, όταν του έγραψε ο Φιλόξενος, ο κυβερνήτης της παραλίας ότι υπάρχει στην Ιωνία ένα παιδί που, όμοιο στην ομορφιά του δεν ξανάγινε ποτέ, και ζητούσε να πληροφορηθή με γράμμα, αν ήθελε να του το στείλη, ο Αλέξανδρος του έγραψε απαντώντας αυστηρά: "Ω πιο κακέ απ’ όλους τους ανθρώπους, με ξέρεις ανακατεμένο, ποτέ, με τέτοιες βρωμοδουλειές, για να με κολακεύσης με τέτοιου είδους απολαύσεις;".


Δημοσθένους, Kατά Aνδροτίωνος § 21

"Δεν επιτρέπεται στους ομοφυλόφιλους ούτε να ομιλούν, ούτε να γράφουν".
Διαβάζοντας τα αρχαία κείμενα μπορούμε να διακρίνουμε τις διαστάσεις της απέχθειας των πολιτών προς την Αιδώ, στην Αρχαία Αθήνα όποιος δεν μπορούσε να λάβει μέρος στα κοινά (να συναποφασίσει για το κοινό καλό) θεωρούνταν κάτι παραπάνω από σκουπίδι.
Στην Σπάρτη η μη κοινωνική αποδοχή ήταν το χειρότερο που μπορούσε να πάθει κάποιος στην ζωή του, π.χ. σκληρή αντιμετώπιση στην κλειστή κοινωνία είχαν οι Σπαρτιάτες που εγκατέλειπαν την μάχη πριν αυτή τελειώσει έστω και λόγω μεγάλου τραυματισμού ήταν αβάσταχτη, χαρακτηριστικό παράδειγμα κάποιου που τραυματίστηκε πολύ άσχημα στο πόδι, έφυγε από την μάχη και όταν γύρισε στην Σπάρτη όλοι τον περιφρονούσαν, έτσι περίμενε μέχρι την επόμενη μάχη στην οποία έπεσε μαχόμενος…. σκεφτείτε λοιπόν τι ίσχυε για την ομοφυλοφιλία….

Αλλά μιας και το θέμα εδώ και χρόνια έχει πάρει διαστάσεις ας ρίξουμε μια ματιά στο παρακάτω άρθρο στο οποίο είναι όλες οι ομοφυλοφιλικές οργανώσεις στις ΗΠΑ, τα ονόματα τους και η καταγωγή τους
(δείτε το άρθρο κάνοντας κλικ ΕΔΩ)


Πηγή: http://www.knossopolis.com   ,  
http://olympospress.blogspot.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου