Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Ώσπου τέλος ένιωσα κι ας πα να μ΄ έλεγαν τρελό, πως από να τίποτα γίνεται ο παράδεισος – Οδυσσέας Ελύτης

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο όπως τις γειτονιές των παιδικών μας χρόνων ονειρεμένες και γεμάτες μικρά πράγματα μεγάλης σημασίας. Οπως τότε που όλα είχα μιά ευωδιά αυτή της αυθεντικότητας.
Α.

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου