Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

ΕΛΛΑΔΑ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΝΟΣ ΓΑΛΛΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ACTURCA (Τουρκικές επικαιρότητες).  Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΡΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ LE MONDE.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΚΤΙΣΜΑ ΝΑ ΒΓΕΙ Η ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΩΖΟΥΝ  ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ.  ΕΠΙΣΗΣ ΛΕΕΙ ΜΕ ΠΛΑΓΙΟ ΤΡΟΠΟ ΟΤΙ Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΓΡΑΨΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ. Ο ΙΔΙΟΣ ΤΙΤΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ.  
Αισθάνομαι βαθιά προσβεβλημένος στον φιλελληνισμό μου όταν μια εφημερίδα τολμά να τιτλοδοτεί ότι η Ελλάδα είναι μια "χώρα πού μπορεί να είναι λιγότερο ευρωπαϊκή από ότι φαίνεται». Το περιεχόμενο του παρόντος άρθρου πού είναι μια κακή περίληψη μιας ιστορίας για την οποία οι συντάξαντες δεν έχουν καμμία γνώση,   με προσβάλλει ως γάλλο τού οποίου οι συμπατριώτες γράφουν τόσον άσχημα ιστορία και τροφοδοτούν παράλληλα το μύθο τού Ελληνα ψεύτη και πονηρού .
Δεν θα επανέλθω πάνω στο άρθρο παρά μόνο σε μερικά σημεία. Εάν η Ελλάδα δεν είναι μια ευρωπαϊκή χώρα τότε ποιός αξίζει αυτό τον τίτλο; Ο βάρβαρος Γερμανός ή η δόλια Albion (Αλβιών) την οποία ο μεγαλύτερος ποιητή της, Βύρων, ήδη είχε κατηγορήσει για τη λεηλασία της χώρας του Ομήρου; Eίναι περισσότερο ευρωπαϊκή η Αγγλία που δεν θέλει καμία ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και ιδιαίτερα από εκείνες που θα της στοίχιζαν χρήματα; Δεν είναι αυτή που επανέφερε στην Ελλάδα τον στρατό και τον βασιλιά, στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, προκαλώντας μια καταστροφή πού η χώρα μετά θα πληρώνε ακριβά, χώρα που μπορεί να καυχηθεί για την πιο παραδειγματική  αντίσταση κατά της ναζιστικής κατοχής. Δεν είναι τόσο παλιά η δημιουργία της ιδέας της Ευρώπης και αμφιβάλλω αν μπορούμε να διανέμουμε  πιστοποιητικά του ευρωπαϊσμού. Τόσο η ιδέα όσον και το γεωγραφικό περιεχόμενο της δεν είναι ένα άψαυστο δεδομένο
Ο V. Giscard D’Estaing εισήγαγε την Ελλάδα, στην Ευρώπη, επειδή, όπως έλεγε, η δημοκρατία και ο πολιτισμός προήλθαν από τη χώρα αυτή. Εστω, και αν υπάρχουν πολλά να πούμε για αυτήν την αθηναϊκή δημοκρατία, την δουλεία της και τον ιμπεριαλισμό της... Αλλά το θέμα τίθεται άσχημα, γιατί το πρόβλημα δεν είναι να γνωρίζει κάποιος πού γεννήθηκε η Δημοκρατία, το πρόβλημα είναι να αναγνωρίζει ότι ο ελληνικός πολιτισμός, ας πούμε ελληνορωμαϊκός, είναι η μόνη στερεά κοινή βάση μέσα σε μιά ευρωπαϊκή ιστορία διάσπαρτη από εχθρότητες και παγκοσμίους πολέμους. Αυτός ο περίφημος ελληνικός πολιτισμός έχει θρέψει την Αναγέννηση, τα γράμματα και τις τέχνες, τα κλασικά έργα μας του 17ου αιώνα και γονιμοποίησε τούς διανοούμενους του 18ου αιώνα που άλλαξαν τον κόσμο. Ο 19ος αιώνας έπαιξε βασικό ρόλο στη διάδοση της ελληνικής τέχνης και της λογοτεχνίας δημιουργόντας ένα «νεοκλασσικό» ρεύμα με κέντρο το Εδιμβούργο, όπου θελήσαμε να χτίσουμε ένα Παρθενώνα - αλλά και στο Regensburg, όπου το Valhalla, πιστό αντίγραφο ελληνικού ναού κτίστηκε για να γιορτάσει τη νίκη των Γερμανών κατά των δυνάμεων του Ναπολέοντα. Από το 1900 και μετά η σύγχρονη τέχνη πού έχουμε την τύχη να απολαμβάνουμε σήμερα, μπόρεσε να δημιουργηθεί ως αντίδραση κατά τού κλασσικισμού μόνο και μόνο επειδή η ελληνική τέχνη δίδασκε τον ανταγωνισμό και την ελευθερία. Η κουλτούρα των διανοουμένων μας έχει εκσυγχρονιστεί και τα λατινικά, όπως και τα ελληνικά, μόνο περιθωριακά διδάσκονται πλέον στα σχολεία μας. Μακρυά από μένα η ιδέα να θελήσω να διαμορφώσω την κουλτούρα των διανοουμένων, η οποία τροφοδοτεί σήμερα τη λογοτεχνική και καλλιτεχνική πολυμορφία σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο: είναι καλά εκεί πού είναι και ένα από τα κύρια επιτεύγματα του λεγομένου «μετα-νεωτερισμού». Αλλά αυτές οι αλλαγές δεν επηρεάζουν μηδενώς τη θέση της Ελλάδας στην κέντρο της Ευρώπη, διότι πρόκειται για το ζωντανότερο και φωτεινότερο άντρο τού  ευρωπαϊκού πολιτισμού: αποτελούμενο από εξαιρετικά άτομα σε όλους τους τομείς, και όχι μόνο στην ποίηση, αλλά και από το σχολείο της ζωγραφικής του Θεόφιλου ως τον  Τσαρούχη και από τον Εγγονόπουλο μέχρι τούς φιλοσόφους όπως τον Καστοριάδη .. Κοιτάξτε ποιος έχει μεταφραστεί στην Ελλάδα ο Vernant, o Foucault και o Derrida, ψάξτε να δείτε πού μορφώνονται οι διανοούμενοι μας, οι ιστορικοί μας, το  EHESS* έπαιξε μεγάλο ρόλο και θα βρείτε στην Ελλάδα μια αξιόλογη γενιά των ιστορικών που συμμετέχουν στην ανανέωση αυτής της πειθαρχίας.
Αρα είναι όλοι ψεύτες και κλέφτες πρός υπεράσπιση επειδή είχαν εφεύρει τότε τη λέξη δημοκρατία; Υπάρχουν και πολλά άλλα πράγματα πού μπορούμε να βάλουμε στην ζυγαριά υπέρ της Ελλάδας ως πρός εξισορρόπηση: η φιλοσοφία (δυτική), η ιστορία, το θέατρο… Υπάρχουν σήμερα μέσα σε αυτήν την χώρα άνθρωποι και γυναίκες μεταξύ των πιό καλλιεργημένων και εκπολιτισμένων πού γνωρίζω και δεν το αντέχω κάποιοι «βάρβαροι» να τους βάζουν στον πάγκο  των κατηγορουμένων της Ευρώπης. Σχετικά με τους ελεεινούς  απατεώνες, σε ποιά χώρα δεν τούς βρίσκεις, να έχουν σπαταλήσει δεκάδες δισεκατομμυρίων μέχρι σήμερα ; Δεν τίθεται θέμα να γνωρίζει κάποιος άν η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκή ή όχι, εφόσον τα θεμέλια μάλιστα της Ευρώπης δεν εξυπακούονται χωρίς τον ελληνισμό, σάς θυμίζω ότι η Ευρώπη ήταν μία πριγκήπισσα φοινικικής καταγωγής πού απήχθηκε από ένα Κρητικό και που προκάλεσε την πρώτη σύγκρουση μεταξύ της δύσης και την ανατολής. Η Ευρώπη επομένως έχει επίσης ανατολικές ρίζες και αυτός είναι πολύ χρήσιμος μύθος σε αυτή την εποχή της υβριδοποίησης των πληθυσμών. Η Ευρώπη δεν έχει για βάση της τις τράπεζες και τούς τραπεζίτες, άλλα έχει για βάση της τον πολιτισμό, και ο ελληνικός πολιτισμός είναι  ένα από τα στοιχεία που μας συνδέουν; αλοίμονο, δυστυχώς υπάρχουν τόσα λίγα! Ζήτω η Ελλάδα, και ας μήν αφήσουμε τούς τεχνοκράτες να γονατίσουν τούς φίλους και αδελφούς μας και ακόμα λιγότερο να τούς προσβάλλουν προσβάλλοντας μας.
Από τον κον ETIENNE ROLAND, Πρώην Διευθυντή της Γαλλικής Σχολής Αθηνών, Διακεκριμμένος Διδάκτωρας Ελληνικής Αρχαιολογίας.
Πανεπιστημίου Paris I Panthéon-Sorbonne
16.11.11 LeMonde.fr
* Ινστιτούτο ανωτάτων σπουδών κοινωνικών επιστημών
Πηγή: Μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου