Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ, ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗ

Ακούγεται συχνά ότι η λέξη ΑΓΑΠΗ, δεν υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα. Ότι, πριν την αρχή της χριστιανικής χρονολόγησης δεν την συναντούμε πουθενά στα αρχαία κείμενα. Και πως είναι «ανακάλυψη» της νέας θρησκείας, η οποία διεκδικεί την πατρότητα της λέξεως. Με απλά λόγια, η λέξη ΑΓΑΠΗ, για τους αρχαίους Έλληνες, είναι λέξη άγνωστη. Υπενθυμίζεται ότι ως Αγάπη αποδίδεται η λέξη Φιλία, με παράγωγα όπως Φιλώ Φιλότης κλπ. Η παρούσα ανάρτηση όμως δεν θα ασχοληθεί, με την Φιλία ή την Φιλότητα, που σημαίνει Αγάπη, αλλά με την ίδια την λέξη ΑΓΑΠΗ, για να δούμε τι τελικά ισχύει. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι καινούριο. Τα έχουμε ακούσει όλα αυτά κατά καιρούς από τον «μεγάλο διδάσκαλο» της εποχής μας, την τηλεόραση. Αφορμή όμως να ανακινήσω το θέμα, ήταν μια συζήτηση, στην οποία έπρεπε οπωσδήποτε να αποδείξω ότι δεν είμαστε ελέφαντες…

Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο τύπος της λέξεως μέχρι και το τέλος της Ελληνιστικής εποχής ήταν: «αγάπησις» (της αγαπήσεως). Αργότερα θα γίνει «αγάπη», θα μετατραπεί δηλαδή από ουσιαστικό της τρίτης κλίσεως σε ουσιαστικό της πρώτης, χάνοντας την κατάληξη (σις)), αγαπησμός, ΑΜΦΑΓΑΠΑΖΩ, ΑΜΦΑΓΑΠΩ (=αγαπώ και αγαπιέμαι, εναγκαλίζομαι με αγάπη). Αρχαία Ελληνικά κύρια ονόματα: Αγαπήνωρ, Αγαπαίος. Για να δούμε τι μας λένε οι αρχαίοι μας πρόγονοι.

«ΟΛΟΥΣ ΑΓΑΠΑ» Φωκυλίδης - «ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ» Θαλής ο Μιλήσιος - «ΑΓΑΠΑΣΘΑΙ και ΟΙΚΕΙΝ ΕΥΔΑΙΜΟΝΩΣ» Πλάτων Πολιτεία – ΦΙΛΙΑΝ ΑΓΑΠΑ, Δελφικό Παράγγελμα – «Ο Ζεύς, η Μήτις, ο Έρως, είναι εξ αρχής ενωμένοι ο ένας προς τον άλλον με δεσμούς Φιλίας και Αγάπης», Πρόκλος – «ΥΠΟ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΗΓΑΠΗΣΘΑΙ», Δημοσθένης – «Φιλίαν Αγάπα, Ξενοκράτης - «ΟΥΣ ΤΡΕΦΕΙΣ ΑΓΑΠΑ», Δελφικό Παράγγελμα – «ΑΓΑΠΗ ΑΚΑΙΡΟΣ ΙΣΟΝ ΕΣΤΙ ΤΩ ΜΙΣΕΙΝ», Αγάπη που δεν εκφράζεται την κατάλληλη στιγμή, μοιάσει με μίσος, Σωκράτης. Στοβ. Ανθ. – ΟΙ ΠΟΙΗΤΑΙ ΤΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΑ και ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΑΣ ΑΓΑΠΩΣΙΝ», Οι ποιητές αγαπούν τα ποιήματα τους και οι πατέρες τα παιδιά τους. Πλάτων, Πολιτεία.

Είναι πολλές οι αναφορές σας βεβαιώνω, αλλά αυτά είναι αρκετά. Τα αφιερώνω, όχι σε αυτούς που έχουν αντίθετη άποψη, αλλά σε όσους ερευνούν και ψάχνουν, αδιαφορώντας για το τι λέει η TV. Η πικρή αλήθεια είναι ότι, οι σημερινοί Έλληνες, δεν έχουμε κάτι για το οποίο μπορούμε να καυχόμαστε. Ξέρουμε όμως, ότι εκτός από τις τυφλές δυνάμεις της φύσεως (Τυφώνες, θύελλες κλπ) όλα τα υπόλοιπα στον πλανήτη, ανήκουν στους Ιερούς προγόνους μας. Αυτό το γνωρίζουν ακόμη και αυτοί που δεν το παραδέχονται. Δεν χαρίζουμε λοιπόν τίποτα και σε κανέναν, από (όλα) αυτά που ανήκουν σε Εκείνους, ούτε και την λέξη αγάπη, που όταν είναι για την πατρίδα υπερβαίνει και την λογική.

Πηγή: Περιοδικό Ελλάνιον Ήμαρ, τευχ.31, σελ.42 της Ομάδας Αρκαδίας