Σάββατο 9 Απριλίου 2016

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΙΔΙΚΗΣ

Ο Ορφέας υπήρξε ο πρώτος μεγάλος μυσταγωγός, ο πρώτος άνθρωπος δηλαδή που η διανόησή του με το μήκος των ακτίνων του έφθανε τα όρια άλλων υπέρτατων κόσμων και αντλούσε από εκεί την θεία γνώση, που με αυτήν κατανοείται η θεία δημιουργία, η εξέλιξη των νοητικών όντων καθώς και η είσοδός αυτών στη θεία μακαριότητα, που ακτινοβολεί, διότι αυτή εκδηλώνεται μόνο στις φύσεις των Αθανάτων.
Στην ιστορία για τον έρωτά του Ορφέα προς την Ευρυδίκη, που συνήθως ερμηνεύεται σαν μια αισθηματική και συγκινητική ιστορία, εκφράζεται συμβολικά ο διονυσιακός χαρακτήρας του Ορφέα. Ο σπαραγμός που προκαλείται από του έντονους αλλά αντιφατικά αποπνευματοποιημένους πόθους.
Ο Μύθος της Ευρυδίκης είναι στην πραγματικότητα η ιστορία της ψυχικής κατάστασης του Ορφέα. Η Ευρυδίκη είναι η ανώτερη όψη του Ορφέα η Απολλωνιακή του δύναμη. Ο θάνατός της συμβολίζει την εξαφάνιση της ύψιστης δύναμης, του ανώτερου σκοπού, δηλ. την αποπνευματοποίηση του. Η Ευρυδίκη πεθαίνει από δαγκωματιά φιδιού και η ψυχική δύναμη του Ορφέα αργοπεθαίνει εξαιτίας της ματαιοδοξίας του καλλιτέχνη που τον κάνει να πιστεύει ότι δικαιωματικά του ανήκει όλος κόσμος και οι απολαύσεις του. Σύμβολο της επιθυμίας, της εναρμόνισης και της δημιουργικής συγκέντρωσης η Ευρυδίκη αντιτάσσεται στον διονυσιακό πολλαπλασιασμό των πόθων ο Ορφέας που ανίκανος να την αγαπήσει χάνεται στον κάτω κόσμο σύμβολο του κολαστικού υποσυνείδητου. Η Ευρυδίκη δεν είναι παρά μια σκιά γι΄ αυτόν.
Στην πραγματικότητα ο Ορφέας είναι αυτός που πεθαίνει. Ο αμφιθυμικός του έρωτας είναι αυτός που τον κατασπαράζει και τον βασανίζει. Κατεβαίνει στο βασίλειο των σκιών και ψάχνει να την βρει, έχει μετανιώσει, αλλά για να ξανασμίξει με την Ευρυδίκη του (ο Μύθος το λέει καθαρά) θα πρέπει να δείξει την ύψιστη μεταμέλεια. Η παραμικρή ένδειξη νοσταλγίας για την γοητεία του υποσυνείδητου θα τον καθιστούσε ανάξιο της εύνοιας που του έδειξε ο θεός. Όμως παρ' όλα αυτά ο έρωτας δεν κατάφερε να γιατρέψει τον Ορφέα. Δεν άντεξε και υπέκυψε στον πειρασμό να κοιτάξει πίσω. Όμως η Ευρυδίκη εξαφανίζεται για πάντα. Ο Ορφέας υποβάλλεται στην τιμωρία που ακολουθεί μοιραία την άμετρη αστάθειά του.
Αυτός ο Μύθος απεικονίζει την ουσιαστική σύγκρουση που βασανίζει την ανθρώπινη ζωή και που η εξελιγμένη εκδήλωσή της πρωταρχικής διχόνοιας, συμβολίζεται σε όλους τους Μύθους από την πάλη ανάμεσα στο θεϊκό και το δαιμονικό.
Πηγή: Διιπετές , http://ellinikoskoinotismos.blogspot.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου