Ο ΗΛΙΟΣ ΣΚΑΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΜΗ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΕΝΤΡΟΜΟΙ - ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Ω σώμα του καλοκαιριού γυμνό καμένο
Φαγωμένο από το λάδι και το αλάτι
Σώμα του βράχου και ρίγος της καρδιάς.

 Οδυσσέας Ελύτης

Ο Αύγουστος ελούζονταν μες στην αστροφεγγιά. Κι από τα γένια του έσταζαν άστρα και γιασεμιά.

Οδυσσέας Ελύτης

Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!

 Οδυσσέας Ελύτης

Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική.
Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.

(από το «Άξιον Εστί»

----------

Καλό Ελληνικό Καλοκαίρι με Γαλανόλευκες Ευχές

Manos Xamos , http://www.gnomikologikon.gr/

Ω ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΙΤΕ!

H φράση «Ω παίδες Ελλήνων, ίτε» είναι μέρος του στίχου 402 της τραγωδίας Πέρσαι του Αισχύλου, η οποία εξιστορεί τη ναυμαχία της Σαλαμίνας και η οποία είναι το μόνο από τα σωζόμενα έργα αυτού του είδους που έχει ως θέμα σύγχρονό του ιστορικό γεγονός. Ο στίχος συναντιέται σε κρίσιμο και έμφορτο με αγωνία σημείο του έργου ­ αλλά και του ιστορικού γεγονότος ­ και πολλοί από όσους έχουν παρακολουθήσει την τραγωδία σε παράσταση της προκοπής δεν θα δυσκολευτούν πιθανώς να ανακαλέσουν στη μνήμη τους το ρίγος που ένιωσαν να τους διατρέχει εκείνη τη στιγμή.

«Και νυξ εχώρει» λέει ο Αισχύλος «κου μάλ' Ελλήνων στρατός / κρυφαίον έκπλουν ουδαμή καθίστατο» ­ η νύχτα προχωρούσε και ο στρατός των Ελλήνων δεν φαινόταν πουθενά να δοκιμάζει να εκπλεύσει κρυφά. Μόλις όμως η μέρα με τα λευκά της άλογα φώτισε τη γη, συνεχίζει ο Αισχύλος, ήχος τραγουδιστός, μελωδικός ακούστηκε από τους Ελληνες και αντιλάλησαν ένα γύρω οι βράχοι του νησιού. Φόβος κυρίευσε τους βαρβάρους όλους ότι είχαν γελαστεί, γιατί τον επίσημο παιάνα τους οι Ελληνες δεν τον τραγουδούσαν σαν να ήταν να φύγουν αλλά σαν έτοιμοι να ριχτούν στη μάχη γεμάτοι ψυχή και θάρρος. Από κοντά η σάλπιγγα φλόγιζε όλη τη σκηνή, ευθύς ακούστηκαν να παφλάζουν τα κουπιά χτυπώντας το αρμυρό νερό, και τότε ξάφνου εμφανίστηκαν οι Ελληνες γοργοί τραγουδώντας τούτα τα λόγια:

«Ω παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ', ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων νυν υπέρ πάντων αγών».

(«Εμπρός, τέκνα των Ελλήνων, ελευθερώστε την πατρίδα, ελευθερώστε τα παιδιά σας, τις γυναίκες σας, τα ιερά των πατρογονικών θεών σας, τους τάφους των προγόνων σας τώρα ο αγώνας είναι για τα πάντα».)

ΑΙΣΧΥΛΟΣ – ΠΕΡΣΑΙ

http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=152788

ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΓΑΛΜΑ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΕΛΛΑ

ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ ΓΗ ΕΙΣΑΙ ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ!!!

Σε ανασκαφή του ΑΠΘ στην Πέλλα ανακαλύφθηκε μαρμάρινο άγαλμα του Σιληνού από την ελληνιστική εποχή.

«...εν τούτοισι και ο Σιληνός τοίσι κήποισι ήλω, ως λέγεται υπό Μακεδόνων υπέρ δέ των κήπων όρος κείται Βέρμιον ούνομα, άβατον υπό χειμώνος ενθεύτεν δέ ορμώμενοι, ως ταύτην έσχον, κατεστρέφοντο και την άλλην Μακεδονίην»

Το απόσπασμα από το 8^ο βιβλίο των Ιστοριών του Ηροδότου, περιγράφει το αδιάβατο, τον χειμώνα, Βέρμιο, πάνω από τους κήπους του Φρύγα βασιλιά Μίδα, όπου πιάστηκε με παγίδα ο Σιληνός, θεότητα του κρασιού, που θεωρείται μάλιστα ότι ανέθρεψε τον Διόνυσο.

Ο Σιληνός, έχει ύψος περίπου 1,75 εκ. Χαρακτηριστική είναι η μακριά γενειάδα του. Σύμφωνα με τον διευθυντή της Ανασκαφής, καθηγητή του του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ Ιωάννη Μ. Ακαμάτη, «θα είναι ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα εκθέματα του νέου μουσείου της Πέλλας».

Κατά την έρευνα πεδίου στη βόρεια στοά της Αγοράς της Πέλλας, στο στρώμα καταστροφής του χώρου 10, εντοπίστηκε μαρμάρινο άγαλμα φυσικού μεγέθους σε πολλά τμήματα, που συγκολλούνται. Απεικονίζεται όρθια ανδρική γενειοφόρος μορφή. Φορά δορά και φέρει ενδρομίδες. Διατηρούνται σποραδικά υπολείμματα χρωμάτων. Η μορφή ανήκει στον κόσμο του Διονύσου (Σιληνός)» αναφέρεται στην ανακοίνωση, για την ανακάλυψη της ανασκαφής.

Συνολικά, το άγαλμα είναι σε καλή κατάσταση, το κεφάλι φαίνεται πως κολλάει στον κορμό, απλώς θα πάρει κάποιο χρόνο η διαδικασία, ενώ λείπουν τα χέρια. Η μπροστινή όψη έχει αρκετά ιζήματα κολλημένα, θα πρέπει να γίνει η συντήρηση και να είμαστε πολύ προσεκτικοί, γιατί στην κάτω πλευρά, στην όψη, υπάρχει χρώμα που σώζεται" εξήγησε ο καθηγητής Ακαμάτης, προσθέτοντας, ότι η ανασκαφή συνεχίζεται, άρα δεν αποκλείεται να βρεθούν κομμάτια που λείπουν».

Χρονολογικά, σύμφωνα με τον κ. Ακαμάτη, το άγαλμα ανήκει μετά βεβαιότητας στην ελληνιστική περίοδο και μένει να μελετηθεί και να προσδιοριστεί πιο συγκεκριμένα, σε ποια φάση της περιόδου κατασκευάστηκε.

Ο χώρος, στον οποίο βρέθηκε το άγαλμα, φαίνεται να είχε λατρευτικό χαρακτήρα, αφού από χρόνια έχει εντοπιστεί ημικυκλική κατασκευή με παροχές μικρών μολύβδινων σωλήνων όπου, με μηχανικό τρόπο από δύο δεξαμενές στο πίσω μέρος, παροχετεύονταν μικρή ποσότητα υγρού. Η θέση είχε χαρακτηριστεί ως λατρευτικός χώρος.

http://www.athensvoice.gr/

Δ. Λιαντίνης ΓΚΕΜΜΑ (αποσπάσματα)

»Γιατί ό,τι με γιόμιζε ταραχή, ήτανε κάτι πολύ σοβαρότερο. Ήτανε η βαθύτερη γνώση μου για το πόσο επιπόλαιη φάρα είμαστε οι νεοέλληνες.
Εαυτούληδες, εγωκεντρικοί, ματαιόδοξοι, μεσοβέζικοι, σαλίγκαροι στο καύκαλό τους, αγράμματοι, λαθρανασκαφείς των Αρχαίων, φοροφυγάδες, ανάγωγοι. Και μια αλαζονεία δώδεκα μποφόρ. Καράβι να μη μείνει στο Αιγαίο μας. Έφαγε ο λιγούρης και του βγήκε η ψείρα στο λαιμό.
»Μα για ρίξε μια ματιά στο σκουπιδαριό σε όλα τα περιγιάλια μας. Και στους λερούς ασήμαντους δρόμους με τα λαμπρά μεγάλα ονόματα τους, που έκλαιγε ο Καρυωτάκης. Εκείνα τα σκυθοβαρβαρικά «Εμένα θα μου ειπείς τώρα, καημένε!» και «Ξέρεις ποιος είμαι 'γώ, ρε;» Ουά, οι γυψοκεφαλές και οι χλιμπίκουλες!

»Αν δε βλέπεις, τι σχέση ημπορεί νά 'χουνε αυτά με την ερωτική μας συμπεριφορά, είναι γιατί δε βλέπεις τη σχέση που έχουν τα κόκαλα των οσίων με τις τσέπες των δεσποτάδων. Οι τριανταεφτά γαϊδουροκεφαλές του τάδε αγίου, που προσκυνιούνται εδώ, κι εκεί, κι εκεί. Βγήκε γιουρούσι από το Όρος στην Αθήνα ο μαύρος καλόγερος, και εν μια νυκτί μάζεψε ογδόντα εκατομμύρια δραχμές. Κρούταγοι και τσάροι της Βουργαριάς, που λέει ο Παλαμάς.

Όταν σου μάθουν κάτι επίμονα από τη νηπιακή ηλικία και μέσα στην αταβιστική χαραγή και σφυρηλάτηση για δεκάδες γενεές, τότε η δομή αυτή γίνεται θεμελιώδης στην υφή της ύπαρξης και της ουσίας σου. Η κατατύπωση τούτη στη σκέψη, στο χαρακτήρα, στην κοσμοθεωρία σου, γίνεται κάτι σαν κληρονομικός κώδικας. Δεν ξεριζώνεται με τίποτα. Για να το κατορθώσεις, πρέπει να γδάρεις το ίδιο το μυαλό σου. Όπως ο εκδορέας γδέρνει το δέρμα του ζώου. Θα χρειαστεί, δηλαδή, να ανασκάψεις ολόκληρη την ιστορία και τον πολιτισμό.

Γιατί υπάρχει ο έρωτας στη φύση και στη ζωή μας; Ο έρωτας υπάρχει, για να διαιωνίζεται η συνέχεια των ειδών.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η φύση έχτισε ετούτη τη συναρπαστική λειτουργία.
Τη φύση ποσώς την ενδιαφέρει, αν υπάρχουμε εμείς σα μονάδες, σαν ατομικότητες.
Αν υπάρχεις εσύ κι εγώ, και περπατάς και χαίρεσαι
- αν υπάρχει μια λεμονιά στον κάμπο και στα όρη λειώνει το χιόνι για να ποτίζουνται οι τρυφεροί της κλώνοι
- αν υπάρχει απάνω στο δέντρο το μήλο και το ρόδι, η φύση αδιαφορεί ολοτελώς. Δε φροντίζει για σένα, τίμιε αναγνώστη, η φύση περισσότερο, απ' όσο φροντίζει για σένα μια πέτρα που την πατάς μπροστά σου, ή τη βλέπεις χτισμένη στον τοίχο.
Τη φύση ένα την ενδιαφέρει, η διαιώνιση των ειδών. Να ζήσει το κάθε είδος όσο γίνεται πιο πολύ χρόνο. Δύο, πέντε, δέκα εκατομμύρια χρόνια. Κι όταν θα εξαφανισθεί το κάθε είδος, αφού συντελεσθεί ο χρόνος που του ορίστηκε να ζήσει, η φύση θα το ταφιάσει και θα το κλάψει χωρίς δάκρυα και, γόους. Και ταυτόχρονα θα μεριμνήσει να το αντικαταστήσει με το καινούριο είδος.

Βρες μου μια θρησκεία, που ο ιδρυτής της να μην εστερέωσε το οικοδόμημα της απάνου στην θεμέλια πέτρα της πίστης για μια ζωή μετά θάνατο, κι εγώ θα σου δείξω πως η θρησκεία αυτή δεν έχει οπαδό ούτε τον ίδιο τον ιδρυτή της. Δε μιλώ για το Βούδα. Γιατί η νιρβάνα είναι εγκατάλειψη, δεν είναι περηφάνεια.
Με τους θεούς και τις θρησκείες ευρήκαν το δρόμο τους, κι εμπήκαν στο δρόμο τους όλα τα λερωμένα και τ' άπλυτα της ιστορίας.
Ιερατείο, συναγωγή, κατήχηση. (Δε λέω την ωραία λέξη εκκλησία, γιατί είναι ελληνική και δηλώνει τον αγνό και ρωμαλέο δήμο). Το αφιόνι, η παράκρουση, ο φανατισμός.
Το θεολογικό μίσος, το odium theologicum. Και από κοντά η δυσειδής μορφή και η δυσώδης σάρκα όλων αυτών των λειτουργημάτων. Το κηφηναριό δηλαδή και η παρασίτιση.
Οι ομφαλοσκόποι, οι θεόπτες, οι δαιμονόβλαβοι και οι δαιμονοκρουσμένοι. Kαι ψηλά ψηλά, εκεί πια είναι και δεν είναι. Εκεί θα ιδείς τα ινστιτούτα της αμάθειας, και τις λαμπρές ακαδημίες του σκότους.

Δ. ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ - ΓΚΕΜΜΑ

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΘΗΣΕΩΣ- ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΟ ΤΟΥ ΘΗΣΕΩΣ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΒΙΟΙ

Ὀρέστης Πυλαρινός

ΔΙΧΩΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥΣ

Όταν παλεύεις για την τιμή σου, για το μέλλον σου και την πατρίδα σου, δεν σε φοβίζουν τα εμπόδια και οι δυσκολίες, γιατί ξέρεις ότι ο αγώνας σου είναι δίκαιος και δεν καταπατάς κανένα με το έργο σου, αντιθέτως συνεχίζεις ακάθεκτος και όρθιος, έτοιμος να πολεμήσεις ακόμα πιο σκληρά. 

Κι αν μερικοί σε πλήγωσαν τους αφήνεις, πίσω σου, εγκλωβισμένους από το μέτωπό σου, γιατί συνεχώς προχωράς προς τον ήλιο της δικαιοσύνης. Δεν φοβάσαι τη νύχτα, γιατί βλέπεις τα αστέρια. Δεν φοβάσαι την ημισέληνο, γιατί τελειώνει. Η πορεία σου δεν έχει αλλάξει από την αρχή της Εθνικής Επανάστασης, γιατί ο στόχος σου δεν άλλαξε κι έχεις στο νου σου μόνον αυτό χωρίς κανένα συμβιβασμό, αφού άρχισες την αντίστροφη μέτρηση για την απελευθέρωση. 

Έτσι όταν έρχονται ραγιάδες να σε εμποδίσουν, είναι κρίμα γι’ αυτούς, γιατί τους αφοπλίζεις με τη σκέψη σου και το βλέμμα της που δεν αντέχουν γιατί γεννήθηκαν γονατισμένοι με σκυμμένο το κεφάλι. Γι’ αυτό κανείς δεν μπορεί να σε εμποδίσει όταν αρχίζεις τον αγώνα. Γι’ αυτό κανείς δεν στέκεται απέναντί σου πολύ ώρα, γιατί ξέρει για τη φωτιά και το τσεκούρι, γιατί έμαθε για τη στρατηγική που ακολουθείς εδώ και αιώνες, γιατί ξέρει ότι δεν κάνεις ποτέ πίσω.

 Ν. Λυγερός

http://www.lygeros.org/articles?n=20607&l=gr

ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕ ΠΟΤΕ, ΔΕΝ ΧΑΘΗΚΕ Η ΑΡΧΑΙΑ ΨΥΧΗ

Δεν πέθανε ποτέ δεν χάθηκε όταν χαθήκαν τα Ιερά, δεν κάηκε μαζί με τους παπύρους, η Αρχαία Ψυχή.

Ζει μέσα στα δάση, στις πηγές, στο γαλάζιο τ’ουρανού και της θάλασσας, στους πυροβάτες, στους κουδουνοφόρους, στο κοίλον του θεάτρου.

Ζει στον αυλό, στον άσκαυλο, στα κύμβαλα, στην λύρα, στην πανδούρα και στα κρόταλα.

Ζει σε γραμμές ευθείες, τεθλασμένες, τρίγωνα, κύκλους,  αστρολάβους, στον  κανόνα και στον διαβήτη.

Ζει σ’αυτούς που ακόμα ορκίζονται στον Ήλιο, στην καρδιά της μάνας που δεν ξέχασε τα βότανα γιατρικά για το παιδί της.

Ζει στους βρεγμένους απ’ την βροχή βοστρύχους κοριτσιού, και στα παιδιά που κοντά στ’ αρχαία μάρμαρα κάτι παθαίνουν.

Ζει.

Και έρχεται.

Με την δύναμη της γέννας που δεν καταλαβαίνει, με την δύναμη του πρωινού Ήλιου που επιμένει να ανατέλλει.

Δεν φοβάται στην θέα μελανοφόρων ρινοφώνων αοιδών, και απαντά:

«Φως ιλαρόν , ανέσπερον ,

φοίβον, αλεξίφοβον

αθανάτου Διός,

Θεών ουρανίων  και χθονίων.

Ελθόντες επί την ηλίου δύσιν,

ιδόντες φως ατέλευτον,

υμνούμεν Γέαν, Αστέρας, αθανάτους Θεούς.

Άξιόν σε εν πάσι καιροίς υμνείσθαι

φωναίς τε και οργάνοις,

Ζεύ φίλε, Ζεύ φίλτατε.

Διό και ο κόσμος σε γιγνώσκει,

μηδέποτε λησθείς»

https://sites.google.com/site/pitago99/poems

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ "ΒΩΜΟΛΟΧΙΑΙ" ΚΑΙ "ΠΟΙΜΕΝΩΝ" ΒΩΜΟ-ΛΟΧΙΑ

σ.σ. Με αφορμή την προηγούμενη ανάρτηση από την Μηχανή του Χρόνου,  ας περιηγηθούμε λίγο ακόμη στο πρόσφατο παρελθόν. 
Το θέμα που ακολουθεί το αλίευσα από το http://www.tetraktys.org/

…...................................

12/8/1996

 ......"Τελικά η παράσταση του έργου του Αριστοφάνη "Θεσμοφοριάζουσες" από τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου δεν θα γίνη στο προαύλιο του Αη Νικόλα στον Κουλά (Ακρόπολη) αλλά στο Δημοτικό Γήπεδο Σερρών. Η αλλαγή αυτή οφείλεται στην αντίδραση του Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Μαξίμου εξαιτίας των βωμολοχιών που υπάρχουν στο έργο του Αριστοφάνη"........

(Από τον τοπικό Σερραϊκό Τύπο 12/8/1996)

Η παραπάνω είδηση θα μπορούσε να περάσει ασχολίαστη στα ψιλά των τοπικών εφημερίδων των Σερρών όπως και έγινε. Δεν είναι η πρώτη φορά που η επίσημη Εκκλησία δείχνει και το πρόσωπό της απέναντι στο Αρχαίο Ελληνικό Δράμα, καθώς και το είδος του αισθητικού επιπέδου που διαθέτει. Επειδή όμως δεν είναι γνωστά στο ευρύ κοινό κάποια πράγματα, σχετικά με τον χώρο στον οποίον απαγορεύτηκε να γίνη παράσταση, καλό είναι να τα αναφέρουμε.

Η αρχαία Σίρις, όπως φαίνεται, κτίσθηκε περί τα τέλη του 13ου αι. π.χ. πάνω στον λόφο της Ακρόπολης. Μάλιστα στην βάση ενός Βυζαντινού πύργου σώζεται το τελευταίο λείψανο αρχαϊκής δόμησης. Η πόλη κατοικείται συνεχώς μέχρι σήμερα και τα μνημεία της ακολουθούν την τύχη των άλλων μνημείων του Ελληνισμού. Λεηλασίες, καταστροφές αρχαίων Ελληνικών Ναών και ανέγερση στην θέση τους χριστιανικών εκκλησιών, αρχαιοκαπηλεία η οποία ιδιαίτερα στις μέρες μας έχει πάρει ανησυχιτικές διαστάσεις.

Έτσι, στον λόφο της Ακρόπολης των Σερρών κτίσθηκε η εκκλησία του Αγίου Νικολάου τον 11ο αι. μ.χ. προφανώς πάνω σε αρχαίο Ελληνικό Ναό όπως μαρτυρούν και σήμερα, ακόμη και επιφανειακά (!!!) ευρήματα. Σε μικρή απόσταση, στην κορυφή του λόφου, εκεί όπου βρίσκεται σήμερα το τουριστικό περίπτερο, υπήρχε ακόμη ένας Ναός όπως καταμαρτυρούν στα κείμενά τους διάφοροι ξένοι περιηγητές κατά τον Μεσαίωνα και την Τουρκοκρατία.

Κατά την εκσκαφή των θεμελίων του Τουριστικού περιπτέρου το 1959, ο Ναός αποκαλύφθηκε, αλλά μπαζώθηκε γρήγορα, για να μην καθυστερήσουν οι εργασίες ανέγερσης του περιπτέρου. Μάλιστα δε, κατά τον καθηγητή Αρχαιολογίας κ. Δ. Σαμσάρη, είναι πολύ πιθανό ο Ναός αυτός να είναι αφιερωμένος στον Θεό Στρυμώνα, ο οποίος λατρευόταν στην περιοχή της Σίριδος.

Σ’ αυτόν λοιπόν τον χώρο, ελλείψει καλυτέρου, επρόκειτο να δοθεί μια παράσταση αρχαίας Κωμωδίας. Και έρχεται ο μητροπολίτης και αξιώνει να μην δοθεί η παράσταση γιατί, άκουσον-άκουσον, "ο Αριστοφάνης βωμολοχεί". Τελικά η παράσταση γίνεται με μεγάλη επιτυχία σε άλλον χώρο, αλλά πολλά σημαντικά ερωτήματα παραμένουν και ζητούν απάντηση:

-Εως πότε διάφοροι μητροπολίτες θα αποφασίζουν για τον τόπο, τον χρόνο και την ποιότητα της ψυχαγωγίας των πολιτών αυτής της χώρας;

-Εως πότε διάφοροι μητροπολίτες θα αποφασίζουν για το αν και κατά πόσο, ο σημερινός κάτοικος του Ελλαδικού χώρου θα πρέπει να μετέχει της "εαυτού Παιδείας", έστω παρακολουθώντας αρχαίο θέατρο;

-Εως πότε διάφοροι μητροπολίτες, συνεχιστές της παράδοσης του Θεοδοσίου, του Αρκαδίου, του Ιουστινιανού, θα χαρακτηρίζουν "βωμολόχους", ποιητές σαν τον Αριστοφάνη, όταν είναι γνωστό, ότι αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι βωμολόχοι, σε ότι αφορά τον Ελληνισμό και τα Ιερά του;

.....Κατά το λεξικό Liddel-Scott βωμολόχος (βωμο-λοχάω) είναι ο "κυρίως περί του βωμούς παραμένων, ίνα ζητήση ή κλέψη μέρος του εκεί προσφερομένου κρέατος".....

Χρήστος Πολατίδης

Σέρραι

Πηγή: http://www.tetraktys.org/polatidis/mid%20vomoloxia10.htm

Ο καλόγερος που έφυγε από το Άγιο Όρος για να καταστρέψει με βαριοπούλα το άγαλμα του Ποσειδώνα στο Υπουργείο Παιδείας! Τον «όπλισε» το πύρινο άρθρο Μητροπολίτη «για τα αιδοία του ειδωλολάτρη Θεού»…...

Από ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Ένα πρωτοφανές περιστατικό θρησκευτικού φανατισμού έγινε πρωτοσέλιδο τον Απρίλιο του 1976. Πρωταγωνιστής ήταν ένας καλόγερος από το Άγιο Όρος, ο οποίος κατέβηκε στην Αθήνα με σκοπό να καταστρέψει το άγαλμα του Ποσειδώνα που βρισκόταν στην είσοδο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων....

Όλα ξεκίνησαν από ένα άρθρο του μητροπολίτη Φλώρινας κ. Αυγουστίνου Καντιώτη «για τα αιδοία του ειδωλολάτρη Θεού και το αίσχος των Αθηνών», το οποίο εξόργισε τον καλόγερο. Στο άρθρο ο Καντιώτης αναφερόταν μεταξύ άλλων και στο γύψινο αντίγραφο του αγάλματος του Ποσειδώνα, που κοσμούσε την είσοδο του Υπουργείου Παιδείας. Ο καλόγερος έγινε έξαλλος και αποφάσισε να δράσει. Πήρε ένα αυτοκίνητο και ταξίδεψε από τον Άθω έως την Αθήνα για να εξαλείψει -όπως πίστευε- τη ντροπή του Υπουργείου. Νωρίς το πρωί εισέβαλε στο κτίριο και άρχισε να χτυπά το άγαλμα με μια μεγάλη βαριοπούλα. Υπάλληλοι του υπουργείου προσπάθησαν να τον σταματήσουν, αλλά δεν πρόλαβαν. Ο καλόγερος χτυπούσε με μανία τον Ποσειδώνα φωνάζοντας: «Κάτω τα είδωλα».  Έσπασε τα χέρια και τα πόδια του αγάλματος και πριν προλάβει να θρυμματίσει και το κεφάλι, αστυνομικοί έφτασαν στο Υπουργείο και τον συνέλαβαν. «Ήταν ένα φθοροποιό είδωλο. Αηδιαστικό και αισχρό. Αυτοί που το έστησαν στο Υπουργείο Θρησκευμάτων δεν είναι χριστιανοί», είπε για να δικαιολογήσει την πράξη του. Στο αστυνομικό τμήμα που οδηγήθηκε, συγκεντρώθηκαν δημοσιογράφοι, οι οποίοι του υπέβαλαν ερωτήσεις....

«-Τι σε πείραξε περισσότερο από το άγαλμα του Ποσειδώνα; Μήπως η γυμνότης του; 

-Και αυτό. Γιατί να έχουν το είδωλο στο υπουργείο; Μήπως θέλουν να επαναφέρουν την ειδωλολατρία, όπως έκανε ο Ιουλιανός ο Παραβάτης; Όχι, δεν θα το επιτύχουν».
Ο καλόγερος όχι μόνο δεν ήταν μετανιωμένος, αλλά μονολογούσε: «Αχ δεν πρόλαβα του άτιμου να του σπάσω με το σφυρί και το κεφάλι». Μάλιστα απειλούσε να επιστρέψει στην Αθήνα νύχτα με δύο κάσες δυναμίτιδα και να κάνει στάχτη τον Ποσειδώνα. Σύμφωνα με το σχέδιο του θα έσπαγε τα τζάμια και θα έμπαινε στο Υπουργείο με τα φιτίλια έτοιμα για πυροδότηση. Στην ανάγκη, όπως δήλωνε, θα σκοτωνόταν μαζί και ο ίδιος, σαν τον Σαμουήλ στο Κούγκι....
Η υπόθεση οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη. Στο δικαστήριο είχε συγκεντρωθεί κόσμος που υποστήριζε τον καλόγερο. Όταν ο κατηγορούμενος ρωτήθηκε από τον πρόεδρο τι είχε να δηλώσει για την κατηγορία, εκείνος απάντησε με ψυχραιμία: «Την αποδέχομαι. Έσπασα το άγαλμα γιατί ήταν το όνειδος της πόλεως και προκαλούσε την αγανάκτηση των χριστιανών», ενώ όταν τον ρώτησε αν ζητάει απαλλαγή από την κατηγορία είπε κατηγορηματικά όχι: «Να με βάλετε δύο φορές φυλακή. Εγώ πάντως έκανα ανθραγάθημα». Το δικαστήριο καταδίκασε τον καλόγερο σε φυλάκιση 8 μηνών, αλλά άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος....

http://www.mixanitouxronou.gr

ΦΩΣ - LIGHT - ΨΥΧΕΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Όντα φωτός στηρίξαν τη ζωή μας, μα εμείς τα ξεχάσαμε αδιάφοροι.

ECOSOLON , http://poiisi.gr/poems/fos/ - .VbAJ9qTtmkp , http://poiisi.gr/

Η ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΚΑΘΕ ΗΘΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΙΔΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΥΠΩΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΣΑΘΡΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑΤΟΣ - Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

Αξίζει να σημειώσουμε πως η οικονομική κρίση που διανύουμε, έχει τις ρίζες πολύ βαθειά, εκεί που ο ανθρώπινος νους αδυνατεί να συλλάβει ορισμένες έννοιες. Εκεί που η κρίση αξιών πρωταγωνιστεί στην τραγωδία που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια όλων μας. Η βεβήλωση κάθε ηθικής αξίας και η κατάρρευση ιδανικών και προτύπων αποτελούν την ρίζα του σαθρού οικοδομήματος.

Η απάθεια και  η εγωκεντρική προσέγγιση του κοινωνικού γίγνεσθαι πρέπει να λάβει τέλος. Ας πάψουμε να χρησιμοποιούμε ως αυτοάμυνα την ψυχολογική αυταπάτη: «μακριά από τη δική μου περιοχή ή ιδιοκτησία, η καταστροφή δεν με αφορά.» και να φοράμε το μανδύα της ήσυχης αισιοδοξίας. Απαιτείται συλλογική προσπάθεια και θέληση για να ξεπεράσουμε το «γολγοθά» τον οποίο βιώνουμε σήμερα.

Όλοι μας είτε το αντιλαμβανόμαστε, είτε όχι, ήμαστε γρανάζια ενός  εξευτελισμού που αποκτά ολοένα και περισσότερο τρομακτική μορφή. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι αναγκαίο να επιδιώξουμε μια κοινωνία στην οποία οι οικονομικές αξίες δεν θα κατέχουν κεντρική (ή μοναδική) θέση και στην οποία η οικονομία θα έχει ξαναμπεί στη θέση της, δηλαδή θα έχει γίνει απλό μέσον και όχι ο υπέρτατος σκοπός του ανθρώπινου βίου. Το πορτραίτο του αύριο, ωστόσο, μπορεί να αλλάξει. Ήμαστε έτοιμοι να προσπαθήσουμε και να αγωνιστούμε; Ας αφιερώσει ο καθένας λίγα μόνο λεπτά και ας δώσει τη δική του απάντηση. Η αγανάχτηση ηχεί ήδη σε όλη τη χώρα και αυτή είναι μονάχα η αρχή.

Περισσότερα: http://www.schizas.com/

Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΛΙΑΤΣΑ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΩΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ.

 Ellenos Ellen

ΑΤΙΑ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΗΝ ΣΕΛΗΝΗ

Καταγράφηκαν πολλά ΑΤΙΑ να περνούν μπροστά από την Σελήνη, σε ζωντανή μετάδοση, με τρομακτική ταχύτητα.
Αυτά τα ΑΤΙΑ κινούνται γρηγορότερα από οποιοδήποτε σκάφος. Κινούνται αστραπιαία και συγχρονισμένα, όλα τους, σαν μία ενιαία μονάδα.
Η ασύλληπτη ταχύτητα των αγνώστων αντικειμένων δεν αφήνει αμφιβολίες ότι επρόκειτο για κάτι που δεν προέρχεται από την γήινη τεχνολογία.
Καμία επίσημη ανακοίνωση δεν ακολούθησε την μυστηριώδη αυτή θέαση.
Δείτε το βίντεο με προσοχή!

http://www.aetos-apokalypsis.com/ ,  DarkSkyWatcher74

ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ '74 - ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕN ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ

Τιμή στους  τελευταίους Έλληνες πολεμιστές που κυκλοφορούν ανάμεσα μας. 
Τιμή και μνήμη στους πεσόντες στα πεδία των μαχών και στους αγνοούμενους.
Τιμή και δόξα στα παλικάρια της ΕΛ.ΔΥ.Κ και της ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ.

Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ντοκιμαντέρ "Η άγνωστη ιστορία" όπως προβλήθηκε από τον ΑΝΤ1 Κύπρου στις 20/7/2012. Παρουσιάζει την άγνωστη ιστορία του 1^ου λόχου του 211 Τάγματος Πεζικού της Εθνικής Φρουράς κατά την Τουρκική Εισβολή του 1974.

marios m

ΕΠΙΤΥΧΗΣ Η ΕΚΤΟΞΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΑΝΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ

Επιτυχώς εκτοξεύτηκε και φαίνεται να συνεχίζεται η νέα αποστολή ανεφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, μετά από απανωτές αποτυχίες: Σύμφωνα με το space.com, το Progress 60 εκτοξεύτηκε ομαλά με πύραυλο Σογιούζ από το Μπαϊκονούρ, ύστερα από δύο συνεχόμενες αποτυχίες: Αυτή του πυραύλου Falcon 9 της SpaceX και αυτή του Progress 59, που έπεσε πίσω στην ατμόσφαιρα μετά από απώλεια ελέγχου του.

Εάν όλα πάνε καλά, το Progress 59, που μεταφέρει πάνω από 3 τόννους τροφίμων, νερού και άλλων εφοδίων, θα καταφθάσει στον σταθμό την Κυριακή, σύμφωνα με αξιωματούχους της NASA. Ο σταθμός αυτή τη στιγμή είναι επανδρωμένος με τρία άτομα, που κατέφθασαν στα τέλη Μαρτίου: Τους Σκοτ Κέλι, Μιχαήλ Κορνιένκο και Γενάντι Παντάλκα. Σύντομα αναμένεται να καταφθάσουν οι Όλεγκ Κονονένκο, Κτζελ Λίντγκρεν και Κιμίγια Γιούι.

Επανειλημμένα έχει υπογραμμιστεί ότι οι ανεπιτυχείς αποστολές δεν είχαν αποτέλεσμα να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή των αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, καθώς έχουν εφόδια ως τον Οκτώβριο. Επίσης, ρομποτική αποστολή ανεφοδιασμού αναμένεται να λάβει χώρα και στα μέσα του Αυγούστου, με το ιαπωνικό H-2 Transfer Vehicle.

http://www.naftemporiki.gr/story/973884/epituxis-i-ektokseusi-tis-apostolis-anefodiasmou-tou-diethnous-diastimikou-stathmou

ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΑΝΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ την Κυριακή  28/6/2015 μόλις λίγα λεπτά μετά την εκτόξευση, με μια ρομποτική κάψουλα φορτίου με την ονομασία Δράκος, που κατευθυνόταν προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Ήταν η τρίτη αποτυχία αποστολής ανεφοδιασμού του διαστημικού σταθμού σε οκτώ μήνες.

Απογειώθηκε στην ώρα του μετά από μια φαινομενικά άψογη αντίστροφη μέτρηση, ανέβηκε στον ηλιόλουστο ουρανό πάνω από το Κανάβεραλ αλλά σε λίγο περισσότερο από δύο λεπτά μετά την απογείωσή του, το βίντεο δείχνει την αποσύνθεση του σε μια έκρηξη.

Τα συντρίμμια από την αποσύνθεση του έπεσαν στον Ατλαντικό Ωκεανό, χωρίς να κάνει ζημιά στο έδαφος.

Ο πρωταρχικός στόχος της αποστολής του ήταν να παραδώσει τον Δράκο στον διαστημικό σταθμό με περισσότερο από δυόμισι τόνους υλικό εξοπλισμού.

Το ωφέλιμο φορτίο του Δράκου περιελάμβανε τρόφιμα, οξυγόνο και άλλα πολύ αναγκαία βασικά.

Πηγές:

http://www.nbcnews.com/science/space/spacex-falcon-9-rocket-lost-after-launch-nasa-cargo-n383166

http://www.dailymail.co.uk/news/article-3142262/SpaceX-rocket-loaded-cargo-space-station-breaks-launch.html

ΕΚΕΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΙΣΘΗΤΟΙ ΟΙ ΘΕΟΙ

«…με μια λέξη, ότι είναι για μας το νερό κι η θάλασσα ως προς τις ανάγκες μας, έτσι είναι ΕΚΕΙ ο αέρας, κι ότι είναι για μας ο αέρας, είναι για ΕΚΕΙΝΟΥΣ ο αιθέρας. Στις διάφορες εποχές, πάλι, το κλίμα είναι τόσο εύκρατο που δεν γνωρίζουν την αρρώστια και ζουν πολύ περισσότερο χρόνο από τους εδώ, αλλά και ως προς την όραση, την ακοή, τη νοημοσύνη και όλα τα παρόμοια, απέχουν από μας τόσο όσο απέχει ο αιθέρας από τον αέρα ως προς την καθαρότητα. Έχουν ακόμα για τους θεούς άλση και ιερά, ΟΠΟΥ ΕΝΟΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΟΙ ΘΕΟΙ, και φωνές, προφητείες, τρόπους με τους οποίους γίνονται αισθητοί οι θεοί ΚΙ ΕΤΣΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ, ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ. Αλλά κι ο ήλιος, η σελήνη και τα άστρα φαίνονται σε αυτούς έτσι όπως πράγματι είναι, και η υπόλοιπη ευδαιμονία τους είναι συνακόλουθη αυτών.»

Σωκράτης – Πλάτωνος, Φαίδων

ΕΝ ΑΡΧΗ ΤΟ «ΑΥΓΟ» ΚΑΙ ΕΞ ΑΥΤΟΥ Ο ΦΑΝΗΣ (ΤΟ ΦΩΣ) - Η ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ

Εν αρχή το «Αυγό» και εξ αυτού ο Φάνης (το φως), είπαν οι ορφικοί.

Ενώ όλοι οι άλλοι λαοί είχαν θεοποιήσει τα κοσμικά φαινόμενα οι Έλληνες εξέφρασαν τον απεριόριστο θαυμασμό τους προς το αχανές και ασύλληπτο άπειρο, το Σύμπαν. Εξέφρασαν τον ασίγαστο φόβο τους για τα όσα συνέβαιναν με τα φυσικά φαινόμενα γύρω τους, με ορθολογικό τρόπο και όχι με φόβο θεού. Παράλληλα με τον αντιληπτό κόσμο των αισθήσεων ανέπτυξαν και την λογική που στηριζόταν στην εμπειριοκρατία.

Φορέας του κόσμου των αισθήσεων και της πρακτικής σκέψεως είναι ο Αριστοτέλης, ενώ του κόσμου των ιδεών και της μη αντιληπτής πραγματικότητες είναι ο Πλάτων και πριν από αυτόν οι Ηράκλειτος, Δημόκριτος, Παρμενίδης κ.α.

Μέχρι προσφάτως, η έννοια της ανθρώπινης λογικής δια μέσου των αισθήσεων ταυτιζόταν με την επιστημονική λογική. Τώρα πλέον η σύγχρονη επιστημονική σκέψη διαφοροποιείται όλο και περισσότερο από την «κοινή ανθρώπινη λογική». Έτσι ώστε, όποιος δεν έχει μυηθεί στα μυστήρια της επιστήμης να μη μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια της σύγχρονης φυσικής, προς δικαίωση του Πλάτωνα και των άλλων Ελλήνων Σοφών.

Κάτω από το πρίσμα αυτό και οι ιδέες των ορφικών δύνανται να συγκριθούν προς τις σύγχρονες αστρονομικές αντιλήψεις. Με την λέξη «Ουρανός» οι Ορφικοί δεν εννοούσαν μόνο ότι σήμερα καλούμε ουράνια σφαίρα, αλλά επί πλέον ότι ονομάζουμε Αστρικό Κόσμο. Επίσης μίλησαν για πολλά Σύμπαντα, για πολλούς κόσμους, για Ηλιοκεντρικό σύστημα και για άλλες ιδέες που ισχύουν μέχρι σήμερα. Κατά τους Ορφικούς το Σύμπαν γεννήθηκε σε κάποια χρονική στιγμή προ αμνημονεύτων χρονών και για αυτό ο Ουρανός χαρακτηρίζεται «Πρεσβυγενέθλιος», ως ο πρώτος γεννηθείς η δε Φύσις ως «Πρωτογένεια», δηλ. πρωτότοκος, πανάρχαια αλλά και παλαίφατη, αρχέγονη και παμπάλαια. Φύσις Απάτωρ. Αυτή καλείται και «αυτοπάτωρ», επειδή αυτοδημιουργήθηκε χωρίς την μεσολάβηση κάποιου θεού, όπως πιστεύεται από τις μονοθεϊστικές κοσμικές θρησκείες.

Και ενώ το Σύμπαν έχει αρχή, οι Ορφικοί δέχονται ότι τούτο είναι άφθαρτο, ακατάλυτο και αιώνιο. Το σχήμα δε δια του οποίου αναπαριστούσαν το Σύμπαν ήταν ο κύκλος του οποίου κάθε σημείο μπορεί να είναι αρχή και τέλος. Διότι όλα τα σημεία επ αυτού ως προς το κέντρο (Θεός), απέχουν το ίδιο επομένως είναι ίσα.

Αξίζει να σημειωθούν δυο χαρακτηριστικά του δικού μας σύμπαντος:
α) ότι είναι «πυρίπνουν» δηλ. πύρινης καταστάσεως.
β) ότι βασιλεύει «αάδιος ζωή», το οποίον σημαίνει ότι κόσμος και ζωή είναι αλληλένδετα.

Φυσικά δεν εννοούσαν μόνο το πυρ αλλά και την κοσμική ακτινοβολία. Συνεπώς το Σύμπαν είναι η αρχή και το τέλος όλων. Παγγενέτωρ Ουρανός και «Παμμήτερα» φύση, ή πάντων πατήρ (και συγχρόνως) μήτηρ. Τούτο σημαίνει πως το Σύμπαν δεν γεννήθηκε από κάποιον θεό, όπως πιστεύουν οι εβραιογενείς μονοθεϊστικές θρησκείες (Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός, Ισλαμισμός) διότι «ουδέν εκ του Μηδενός» όπως πίστευαν. Η κοσμοκρατωρική ισχύς του σύμπαντος φαίνετε και από τους χαρακτηρισμούς της Φύσης ως «Παντωκράτειρας» «Δότειρας» και Συντηρήτριας» της Ζωής.

Πηγη: Περιοδικό Ελλάνιον Ήμαρ, Τεύχος 16ο, σελ. 42, του Κ.Χ.Κωνσταντινίδη.

ΜΟΙΡΑΙΑ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ, ΤΟΝ ΦΕΡΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.

«Η ψυχή μου ζει ματωμένη και κατακρεουργημένη. Στιγμές αιώνιας αφωνίας και εγκλωβισμού.
Ενσαρκώθηκα ξανά και ξανά και έζησα το μισός.
Έζησα τον φόβο.
Έζησα την εκδίωξη από την αρετή μέσα από την προσέγγιση της δουλείας.
Πέρασα μια στιγμή από εδώ αιώνες πριν και γύρω μου με τύλιξε το σκότος και το έρεβος μυαλών βυθισμένων, με λύσσα καταδίωξης του φωτός.
Στρατιές αγνών ψυχών, εγκλωβίστηκαν, εγκλωβίστηκαν μέσα στα φυλάκια των νοσηρών... ξεχνώντας τον προορισμό τους και τον Σκοπό τους.

Ο Σκοπός, δεν είναι επιδίωξη προσωποκεντρικής ματαιοδοξίας. Δεν είναι ένα πέρασμα αλαζονικής πορείας.
Το κέντρο δεν είναι ο άνθρωπος, αλλά ο άνθρωπος είναι το άτομον, που μέσα από την Διαδικασία εξελίσσει και εξελίσσεται. Τίκτει και τίκτεται. Διαστέλλεται και συστέλλεται. Κατεβαίνει για να ανέβει.... και κατεβάζει για να ανεβάσει...

Εκ θεών έρχεται και προς θεούς βαδίζει. Όπου και οι ίδιοι υπηρετούν τον Σκοπό.

Μοιραία τον Σκοπό, τον φέρουν μέσα τους οι Έλληνες.

Και κάλπικα, μέσα από αυτό το ανθρωπίνως αισθητήριο όργανο, τον χρόνο, τον έκαναν να ξεχάσει... Να ξεχάσει πως είναι φυτά του Ουρανού και της Γαίας. Και στην γη έρχονται για να διασπείρουν.

Και τον εγκλώβισαν, μαζί με τους Τιτάνες. Σε μια αλυσίδα που έγινε τόσο δέσμια σαν πλάνη... Μια ισχυρή πλάνη που έγινε δέσμια ψυχών.
Ανάλγητοι από την αιώνια πλάνη των ανθρώπων, δεσμώτρια έγινε η ψυχή και τις τρώνε τα συκώτια στα όρη του Καυκάσου... για να μάθει πως το Πυρ, το φέρει μέσα της.

Η όραση είναι αντίληψη. Η γνώση είναι αλήθεια. Και έρχεται μετά της εμπειρίας και της αναζήτησης.

Και όχι μετά του ''επιβουλεύεσθε''...''ω; περιστοιχιζεσθε, εκ του μηδεν ηδη''... (Δημοσθένης).

Το πρώτο σκίρτημα είναι όμως πια δυνατό. Άρχισε να ξεμουδιάζει από την πλάνη ξανά ο Έλληνας. Ενθυμάται το πυρ το αείζωον ..και με αυτό αναπλάθει το, από την μέλανα χολή, ασθενημένο συκώτι του.
Και ενθυμάται, πως ήρθε η ώρα... να υπηρετήσει ξανά, τον Σκοπό... και ο Σκοπός, να τον ελευθερώσει».

Γ.Α.

10.7.15

http://oraiokastromekatiallo.blogspot.gr/

εἶπον· Γῆς παῖς εἰμι καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος·
δίψαι δ’ εἰμ’ αὖος καὶ ἀπόλλυμαι· ἀλλὰ δότ’ ὦκα
ψυχρὸν ὕδωρ πιέναι τῆς Μνημοσύνης ἀπὸ λίμνης.

…πες: «Παιδί της Γης είμαι και του έναστρου Ουρανού.
Στέγνωσα απ’ τη δίψα και χάνομαι. Αλλά δώστε μου
γρήγορα να πιω δροσερό νερό απ’ τη λίμνη της Μνημοσύνης».

Ορφικές Πινακίδες

ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΑ 20α ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ

Άρωμα Ελλάδος, Ελληνική Ομορφιά !!!!!!

Ολοκληρώθηκαν πλέον με απόλυτη επιτυχία και τα 20α Προμήθεια.

Ευχαριστούμε θερμά τον Δήμο Δίου - Ολύμπου , την Αστυνομία, την Πυροσβεστική και όλους τους τοπικούς παράγοντες για την συμπαράσταση και βοήθειά τους. Ήταν ιδιαίτερη τιμή για εμάς η παρουσία τους στις εκδηλώσεις μας.

Ευχαριστούμε τους παράγοντες και τους κατοίκους της περιοχής για την όμορφη φιλοξενία.

Ευχαριστούμε όλους τους ανθρώπους που εδώ και τρεις μήνες περίπου με την παρουσία τους και την υπομονή τους κόπιασαν και βοήθησαν για να έχουμε αυτό το εξαιρετικό αποτέλεσμα. Να μην ξεχνάμε πως ό,τι γίνεται, στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στον εθελοντισμό με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Την υπέροχη νεολαία μας, τα παιδιά που με τόσο ζήλο δούλεψαν και έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους με το πείσμα τους, τις φρέσκες ιδέες τους και τις ατελείωτες ώρες πρόβας για να έχουμε αυτό το εξαιρετικό αποτέλεσμα, αλλά και για να βάλουν την σφραγίδα τους για ένα ελπιδοφόρο μέλλον. Τα παιδιά της φύλαξης για την ακούραστη συμπαράστασή τους, την συνεχή φύλαξη και ασφάλεια του χώρου, αλλά και την ομαλή διεξαγωγή των εκδηλώσεων εκτός άλσους. Τον αγαπητό μας φίλο Μάριο Πετρίδη για την προσφορά του στον καταπληκτικό κυκεώνα. Τα μηνύματα που φτάσανε στην επιτροπή ήταν μηνύματα θαυμασμού και μόνο. Την μοναδική δασκάλα χορού και πολυαγαπημένη μας Kairen Rennie Achlada για την υπομονή και επιμονή της , αλλά και για τις εκπληκτικές χορογραφίες της. Τον Γιωργο Τσαρδούνη, Νίκο και Σούλα Καραμανώλη, και Δημήτρη Καπάτο για την συμπαράσταση, την συνεχή προσφορά και την αποτελεσματικότητά τους. Τον εξαίρετο φίλο Αριστείδη Τζιτζώκο για το υπέροχο κρασί που μας έφερε και για όλη τη βοήθεια στην μεταφορά ανθρώπων από και προς το άλσος. Ευχαριστούμε όλους εσάς τους αφανείς ήρωες που πάντα αθόρυβα και σεμνά συμμετέχετε , βοηθάτε και στηρίζεται ο καθένας με τον δικό του τρόπο αυτόν τον μεγάλο θεσμό. Ευχαριστούμε όλους τους φίλους, εσάς δηλαδή, που μέσα στις δύσκολες εποχές που ζούμε, στηρίξατε με την παρουσία σας και φέτος την μεγάλη γιορτή των Ελλήνων, τα Προμήθεια.

Είναι τόσοι πολλοί οι άνθρωποι που θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε και ζητούμε συγνώμη αν δεν αναφέρουμε τα ονόματα όλων. Όμως είναι βέβαιο πως αυτοί οι άνθρωποι χαίρουν της απόλυτης εκτίμησης και σεβασμού μας.

Τελειώνοντας - και καθόλου τυχαία για το τέλος - χαιρετίζουμε και ευχαριστούμε θερμά τον πρωτεργάτη και πατέρα των Προμηθείων, τον καθηγητή κ. Τρύφωνα Ολύμπιο γιατί χωρίς την μεγάλη αυτή ιδέα και προσφορά του, τίποτα απ' όλα αυτά σήμερα δεν θα συνέβαινε, τίποτα δεν θα ήταν ίδιο.

Σας ευχαριστούμε θερμά όλους, να είμαστε όλοι γεροί και του χρόνου !!!!

Georgia Altintasiotou

Δείτε φωτό ΕΔΩ

http://oraiokastromekatiallo.blogspot.gr/2015/07/2015_13.html

«ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΠΟΥΛΙΩΝ…......»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ «ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΑΜΕ»

«ΠΟIΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΛΕΞΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ;»

«Ποiα είναι η ωραιοτέρα λέξις της ελληνικής γλώσσης;» αναρωτιόταν ο Πέτρος Χάρης (Ιωάννης Μαρμαριάδης 1902-1998) πριν από περίπου 80 χρόνια και ξεκινούσε ένα όμορφο δημοσιογραφικό παιχνίδι, δημοσιεύοντας τις απόψεις των σπουδαιότερων λογοτεχνών, δημοσιογράφων αλλά και πολιτικών της εποχής.

Την ώρα που το παιχνίδι αυτό παιζόταν στον Τύπο της Γαλλίας, στην Ελλάδα ο Π. Χάρης, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι στον τόπο μας ακόμη και η καθημερινή γλώσσα χώριζε τους ανθρώπους σε στρατόπεδα, καλούσε τους διανοούμενους να απαντήσουν στο ιντριγκαδόρικο ερώτημα. Ποια είναι η ωραιότερη λέξη;

Έτσι, ο Κωστής Παλαμάς απάντησε ότι η ωραιότερη λέξη είναι ο «δημοτικισμός», ο Γρηγόρης Ξενόπουλος έβρισκε γοητεία στη λέξη «αισιοδοξία», ο Σπύρος Μελάς χωρίς δισταγμό έβρισκε πιο ελκυστική τη λέξη «ελευθερία» και ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου εξήρε την ομορφιά της λέξης «μοναξιά».

Ο αλησμόνητος Αθηναιογράφος Δημήτριος Γρ. Καμπούρογλους, παρά τα χρόνια του, προτιμούσε τη λέξη «ιμερτή», δηλαδή την αγαπητή, την ποθητή. Ο θεατράνθρωπος Νικόλαος Λάσκαρις τη «ζάχαρη», ο ιστορικός Διονύσιος Κόκκινος τη λέξη «χίμαιρα», ο ζωγράφος Παύλος Μαθιόπουλος το «φως» και ο γλύπτης Μιχαήλ Τόμπρος, τη λέξη «ουσία».

Ο Παύλος Νιρβάνας (Πέτρος Κ. Αποστολίδης), προφανώς επηρεασμένος από τον τόπο του (Σκόπελο), αγαπούσε τη λέξη «θάλασσα». Οι ζωγράφοι αποκάλυπταν τις ευαισθησίες τους: Ο Δημήτριος Γερανιώτης ήθελε την «αρμονία», ο Κωνσταντίνος Παρθένης την «καλημέρα» και ο Δημήτριος Μπισκίνης το «όνειρο».

Ως προς τις γυναίκες που κυριαρχούσαν στην πνευματική ζωή, η λαογράφος Αγγελική Χατζημιχάλη ήθελε «πίστη», ενώ η 25χρονη ηθοποιός Ελένη Παπαδάκη, η οποία έμελλε να δολοφονηθεί στα Δεκεμβριανά του 1944, δήλωνε πως «η λέξις που περικλείει τα περισσότερα πράγματα, τα πάντα θα έλεγα, είναι η λέξις «ΖΩΗ»!

Ενδιαφέρουσες όμως ήταν και οι απαντήσεις των πολιτικών του 1933: Ο στρατιωτικός και Πρόεδρος της Γερουσίας Στυλιανός Γονατάς προτιμούσε το «εμπρός», ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου τη λέξη «μάννα» και ο πρόεδρος της Βουλής Θεμιστοκλής Σοφούλης τη λέξη «φιλότιμο», διότι εκφράζει έναν ολόκληρο ηθικό κόσμο και δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα του κόσμου.

Αισιοδοξία, ελευθερία, μοναξιά, νιάτα, ιμερτή, θάλασσα, αρμονία, καλημέρα, όνειρο, πίστη και ζωή είναι λέξεις με τις οποίες πορευόταν η Ελλάδα πριν από 80 χρόνια.

Σήμερα, ποια είναι η ωραιοτέρα λέξις;

Απόσπασμα από Κείμενο του Ελευθέριου Γ. Σκιαδά

http://paishellas.blogspot.gr/2015/07/blog-post_55.html

http://mikros-romios.gr/glossa/

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΣΥ ΗΛΙΟΣ...

Πρέπει να γίνεις εσύ ήλιος για να φωτίσεις τους σβησμένους ήλιους των άλλων. 

Να μην αρνιέσαι τη νιότη σου ως τα βαθιά γεράματα, να μάχεσαι σε όλη σου τη ζωή να μετουσιώσεις σε κατάκαρπο δέντρο την εφηβική σου άνθηση, αυτός, θαρρώ, είναι ο δρόμος του ολοκληρωμένου ανθρώπου.

Έχουν να πουν πως άνθρωπος είναι το ζώο που συλλογιέται το θάνατο. Όχι, σου λέω εγώ. Άνθρωπος είναι το ζώο που συλλογιέται την αθανασία.

Άσφαλτα κατέχει η χωματένια αυτή μήτρα την αξία του κάθε παιδιού της· κι όσο ανώτερη η ψυχή που έπλασε, τόσο και δυσκολότερη της αναθέτει εντολή: να σώσει τον εαυτό του ή τη ράτσα του ή τον κόσμο· 
από την πρώτη, τη δεύτερη, την τρίτη εντολή που σου αναθέτει διαβαθμίζεται η ψυχή σου.

Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. 
Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. 
Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει.

Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύουμαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι ...

Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. 
Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα.

Νίκος Καζαντζάκης

http://www.o-klooun.com/