Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

ΕΙΔΩΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΕ ΤΗΝ "ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΗ" ΑΦΡΟΔΙΤΗ

Ο Ησίοδος στη "Θεογονία" περιγράφει τη γέννηση της Αφροδίτης από τα γεννητικά όργανα του Ουρανού, τα οποία απέκοψε και πέταξε στη θάλασσα ο Κρόνος. Από τον αφρό που σχηματίστηκε γύρω τους αναδύθηκε η θεά, που έμεινε γνωστή ως θεά του Έρωτα. Ο πανάρχαιος μύθος αναπαρίσταται στην Ελληνική τέχνη ήδη από τον -5ο αι..
Η συγκεκριμένη απεικόνιση, ωστόσο, με την Αφροδίτη γυμνή να στύβει τα μαλλιά της πάνω σε βραχώδες έξαρμα ή, ίσως, καθισμένη πάνω σε δελφίνι (η φθορά του ειδωλίου δεν επιτρέπει την ασφαλή ταύτιση) αποτελεί δημιουργία των ελληνιστικών χρόνων και είναι γνωστή τόσο από μνημειακά μαρμάρινα γλυπτά όσο και μικρού μεγέθους ειδώλια.
Ορισμένοι μελετητές θεωρούν ότι ο τύπος έλκει την καταγωγή του από έναν περίφημο πίνακα
Αναδυομένης Αφροδίτης του ζωγράφου Απελλή στο Ασκληπιείο της Κω (β΄ μισό -4ου αι.), που, όπως και το πραξιτέλειο άγαλμα της Κνιδίας Αφροδίτης, αναφέρεται σε αναρίθμητες αρχαίες πηγές και φαίνεται ότι συνέβαλε στη διαμόρφωση ενός νέου προτύπου γυναικείας ομορφιάς κατά τους ελληνιστικούς χρόνους.
Πηγή: mythiki-anazitisi

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου