Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΙ ΜΗΝΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΟΥΣ

Οι Aρχαίοι Έλληνες είχαν δώδεκα (12) μήνες, όπως έχουμε και εμείς σήμερα. Στην Aρχαία Αθήνα κάθε μήνας είχε 30 ημέρες (πλήρης μήνας) ή 29 ημέρες (κοίλος μήνας).
Οι μήνες αυτοί και οι αντιστοιχίες τους με τους σημερινούς αναφέρονται παρακάτω:
Εκατομβαίων (30 ημέρες) 16 Ιουλίου - 15 Αυγούστου
Μεταγειτνιών (29 ημέρες) 16 Αυγούστου - 15 Σεπτεμβρίου
Βοηοδρομιών (30 ημέρες) 16 Σεπτεμβρίου - 15 Οκτωβρίου
Πυανεψιών (29 ημέρες) 16 Οκτωβρίου - 15 Νοεμβρίου
Μαιμακτηριών (30 ημέρες) 16 Νοεμβρίου - 15 Δεκεμβρίου
Ποσειδεών (29 ημέρες) 16 Δεκεμβρίου - 15 Ιανουαρίου
Γαμηλιών (30 ημέρες) 16 Ιανουαρίου - 15 Φεβρουαρίου
Ανθεστηριών (29 ημέρες) 16 Φεβρουαρίου - 15 Μαρτίου
Ελαφηβολιών (30 ημέρες) 16 Μαρτίου - 15 Απριλίου
Μουνιχιών (29 ημέρες) 16 Απριλίου - 15 Μαϊου
Θαργηλιών (30 ημέρες) 16 Μαϊου - 15 Ιουνίου
Σκιροφοριών (29 ημέρες) 16 Ιουνίου - 15 Ιουλίου
Η πρώτη ημέρα κάθε μήνα ονομαζόταν νουμηνία.
Ο πρώτος αττικός μήνας άρχιζε με την εμφάνιση της νέας σελήνης (νουμηνία) μετά τη θερινή ισημερία, δηλαδή γύρω στις 15 Ιουλίου.
Ο πρώτος μήνας (μέσα Ιουλίου - μέσα Αυγούστου) του αττικού ημερολογίου ήταν
ο Εκατομβαιών που είχε πάρει το όνομά του από τα Εκατόμβαια, μία γιορτή που γινόταν προς τιμή του Απόλλωνα. Κατά τη διάρκεια του μήνα γιορτάζονταν στην Αθήνα εκτός από τα Εκατόμβαια, τα Κρόνια, τα Συνοίκια και τα Παναθήναια (με κορυφαία τη μέρα των γενεθλιών της Θεάς Αθηνάς, στις 28 του μήνα).
Ο δεύτερος μήνας (μέσα Αυγούστου - μέσα Σεπτεμβρίου) ονομαζόταν
Μεταγειτνιών και είχε πάρει το όνομά του από τη γιορτή Μεταγείτνια προς τιμή του Απόλλωνα, του θεού που παράστεκε στην αλλαγή γειτόνων. Το μήνα αυτό γίνονταν και τα Ηράκλεια στο Κυνόσαργες.
Ο τρίτος μήνας του έτους (μέσα Σεπτεμβρίου - μέσα Οκτωβρίου) ονομαζόταν
Βοηδρομιών κι είχε πάρει το όνομά του από τη γιορτή Βοηδρόμια που γινόταν κι αυτός προς τιμή του Απόλλωνα. Άλλες γιορτές του μήνα ήταν τα Γενέσια, μια γιορτή της Αρτέμιδος Αγροτέρας, και τα Μυστήρια που είχαν διάρκεια πολλών ημερών
Ο τέταρτος μήνας (μέσα Οκτωβρίου - μέσα Νοεμβρίου) ονομαζόταν
Πυανεψιών, από τη γιορτή Πυανέψια που γινόταν και πάλι προς τιμή του Απόλλωνα. Το μήνα αυτό γιορτάζονταν πολλές γιορτές όπως τα Προηρόσια, τα Οσχοφόρια, τα Θήσεια, τα Στήνια, τα Θεσμοφόρια, τα Χαλκεία και τα Απατούρια.
Ο πέμπτος μήνας (μέσα Νοεμβρίου - μέσα Δεκεμβρίου) ονομαζόταν
Μαιμακτηριών, από τη γιορτή Μαιμακτήρια που γινόταν προς τιμή του Δία, επειδή τον θεωρούσαν θεό των θυελλών (μαίμαξ = θυελλώδης). Το μήνα αυτό γίνονταν στην Αθήνα και τα Πομπαία.
Ο έκτος μήνας (μέσα Δεκεμβρίου - μέσα Ιανουαρίου), είχε το όνομα
Ποσειδεών, από τα Ποσείδεα μια γιορτή προς τιμή του Ποσειδώνα. Το μήνα αυτό γίνονταν ακόμη τα Αλώα και τα Κατ' αγρούς Διονύσια.
Ο έβδομος μήνας (μέσα Ιανουαρίου - μέσα Φεβρουαρίου) ονομαζόταν
Γαμηλιών, από τη γιορτή Γαμήλια, τον "ιερό γάμο" του Δία με την Ήρα. Άλλη γιορτή του μήνα ήταν τα Λήναια.
Ο όγδοος μήνας ήταν
ο Ανθεστηριών (μέσα Φεβρουαρίου - μέσα Μαρτίου). Ο μήνας είχε πάρει το όνομά του από τα Ανθεστήρια που γίνονταν προς τιμή του Διονύσου. Άλλη γιορτή του μήνα ήταν τα Διάσια.
Ο ένατος μήνας (μέσα Μαρτίου - μέσα Απριλίου) ονομαζόταν
Ελαφηβολιών, από τη γιορτή Ελαφηβόλια, προς τιμή της Άρτεμης. Επίσης γιορτάζονταν Ασκληπίεια, τα εν άστει Διονύσια και τα Πάνδια.
Ο δέκατος μήνας (μέσα Απριλίου - μέσα Μαΐου) ονομαζόταν
Μουνιχιών από τη γιορτή Μουνίχια προς τιμή της Άρτεμης. Ο μήνας είχε ακόμη την Εορτή του Έρωτα (στις 4 του μήνα), την Πομπή προς το Δελφίνιον και τα Ολυμπιεία.
Ο ενδέκατος μήνας (μέσα Μαΐου - μέσα Ιουνίου) ονομαζόταν
Θαργηλιών από τη γιορτή Θαργήλια, προς τιμή της Άρτεμης και του Απόλλωνα. Άλλες γιορτές ήταν τα Βενδίδια, τα Πλυντήρια και τα Καλλυντήρια.
Και ο δωδέκατος μήνας ονομαζόταν
Σκιροφοριών από τη γιορτή Σκιροφόρια προς τιμή του Ποσειδώνα. Τον ίδιο μήνα γιορτάζονταν τα Διιπόλιεια και τα Διισωτήρια.
Επίσης όλα τα ονόματα των εορτών είναι στον πληθυντικό αριθμό.
(πηγή: http://www.knossopolis.com)
Η ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ  ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
Οι    Έλληνες    εχώριζαν το έτος σε 12 σεληνιακούς (συνοδικούς) μήνες και, επειδή εγνώριζαν, ότι ο κάθε συνοδικός μήνας δεν είχε ακέραιο πλήθος ημερών (29 ½ ημέρες περίπου), έδιναν στους μήνες    διάρκεια 30 ημερών (τέλειοι μήνες) και 29  ημερών (κοίλοι μήνες) εναλλάξ (κανένας μήνας δεν είχε 31 ή 28 ημέρες όπως σήμερα), και εφρόντιζαν ώστε η πρώτη ημέρα εκάστου μηνός να συμπίπτει, κατά το δυνατόν,  με την Νέα Σελήνη (Νουμηνία).
΄Ετσι, όμως, το (σεληνιακό)  έτος, δηλαδή οι 12 σεληνιακοί μήνες, ισοδυναμούσε με άθροισμα 354 ημερών, δηλαδή ήτανε μικρότερο κατά 11 ¼ ημέρες από την πραγματική διάρκεια  τού (ηλιακού) έτους.
Για να καλύψουν αυτήν την διαφορά, προχώρησαν στην εξής διόρθωση: υπολόγισαν, ότι σε κάθε οκτώ (8) σεληνιακά έτη προέκυπτε έλλειμμα ενενήντα (90) ημερών, δηλαδή ένα έλλειμμα τριών (3) μηνών τών 30 ημερών έκαστος (11 ¼  Χ 8= 90 ). Γι΄ αυτό, στην διάρκεια τών οκτώ (σεληνιακών ) ετών, παρενέβαλλαν  τρείς (3) εμβόλιμους μήνες:
 - έναν στην διάρκεια τού τρίτου έτους,
 - δεύτερον στην διάρκεια τού πέμπτου έτους,  
 - και τρίτον  στην διάρκεια τού όγδοου έτους (πλήρης οκτωχρονιά, εννεαετηρίς . Γέμινος 8.33).
Ο μήνας αυτός, συνήθως, έμπαινε εμβόλιμος αμέσως μετά τον μήνα Ποσειδαιώνα (περίπου, 16 Δεκ.- 15 Ιαν.), και ονομαζότανε: Ποσειδαιών Β΄.
΄Ετσι, μέσα σε 8 ηλιακά έτη, προέκυπτε εξίσωση τού χρόνου  μεταξύ τών  8 σεληνιακών ετών και τών 8 ηλιακών ετών!
Με αυτόν τον τρόπο οι Αρχαίοι ΄Ελληνες  εδημιούργησαν το δικό τους  ημερολόγιο, το οποίο, επειδή στηριζόταν κατά κύριο λόγο στους σεληνιακούς (συνοδικούς) μήνες και διορθωτικά  στο ηλιακό έτος, λέγεται  σεληνοηλιακό  ημερολόγιο ( υπάρχει και το ηλιακό ημερολόγιο,  καθώς και το γνησίως σεληνιακό ημερολόγιο).

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Οι Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι εμείς δεν είχαμε ημερολόγια και ότι δεν μετρούσαμε το χρόνο. Μάλιστα οι Γάλλοι έχουν μία έκφραση που λέει το έγραψε στα ελληνικά ημερολόγια τάχα το ξέχασε. Με χαροποιεί ιδιαίτερα αυτή η ανάρτηση. Τώρα ξέρω τι να απαντώ.
Ευχαριστώ πολύ.
Α.

Σείριος είπε...

Δυστυχώς είμαστε αναγκασμένοι συνεχώς να αποδεικνύουμε τα αυτονόητα.
Πρέπει καθημερινά να αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες.
Αυτή είναι η κατάρα μας. Εδώ μας οδήγησε η συνεχόμενη πνευματική κατοχή των 2000 χρόνων.

Αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία θα δει ότι εκτός από την πνευματική κατοχή (που λίγοι την αντιλαμβάνονται), η χώρα μας βρισκόταν συνεχώς σε εμπόλεμη κατάσταση (με όλες τις συνέπειες). Σε όλη την διάρκεια της ιστορίας της βρισκόταν συνεχώς σε πόλεμο με πολύ μικρά διαλείμματα ειρήνης.
Η μεγαλύτερη διάρκεια ειρήνης είναι αυτή από το 1949 μέχρι σήμερα και πάλι το 1974 είχαμε την τραγωδία στην Κύπρο μας. Το έχετε σκεφτεί ποτέ αυτό;
Έτσι λοιπόν με τον συνεχή αγώνα της επιβίωσης με όλες τις συμφορές και με την «ευγενική» συνδρομή του εξ’ ανατολών δόγματος στο να αφορίζει επαναστάσεις, επαναστάτες, τέχνες , γράμματα, επιστήμες, φιλοσοφία και γνώση, οι έλληνες έχασαν τον εαυτό τους . Και όταν οι ξένοι αλλά και εγχώριοι λένε «εξυπνάδες», πολλοί από τον απλό λαό δεν μπορούν να απαντήσουν.

Οι ξένοι λοιπόν μέσα στην ευημερία τους και εκ του ασφαλούς μπορεί να λένε ότι θέλουν, αλλά στο βάθος γνωρίζουν από ποιους εκπολιτίστηκαν.
Από έναν λαό που δεν τον αφήνουν σε χλωρό κλαρί γιατί από αυτόν τον λαό δέχθηκαν πολιτισμό και αυτό δεν το αντέχουν.
Και δεν ξέρω πως θα ήταν σήμερα ο πλανήτης αν δεν υπήρχαν εδώ οι φωτοδότες Έλληνες. Αυτό; Το έχετε σκεφτεί;
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΟΣ Ο ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΓΗΙΝΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΝΑ ΜΗ ΜΕΤΡΟΥΣΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ;
Μα είναι δυνατόν;;;
Από πού αντλούν αυτήν την αχαρακτήριστη ανοησία. Εδώ βουίζει ο πλανήτης για τις Ολυμπιάδες.

Πρέπει λοιπόν άπαντες να μάθουν ότι:
ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΥΦΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ, ΟΤΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΙΝΕΙΤΑΙ, ΕΧΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ (Sir Hen Sumner Main)

http://enneaetifotos.blogspot.gr/2012/05/sir-hen-sumner-main.html

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ και πάλι. Η τελευταία φράση είναι υπέροχη και τόσο αληθινή.
Α.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί "εν Δελφούς" αδελφοί. Μήπως ήρθε ο καιρός να μετρηθούμε πόσοι αριθμούμε??? Οι κακοί είναι ήδη σε πλήρη σχηματισμό απέναντί μας. Επιδιώκουν τον αφανισμό μας. Εμείς τι περιμένουμε? Να ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ αλλιώς θα ΝΙΚΗΘΟΥΜΕ...
(Φαίακας)

Ανώνυμος είπε...

Θα με συγχωρεσεις για τους τονους,γραφω απο κινητο.οταν ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ τελειωσε την αποστολη του μας αφησε μια κοσμοκρατορια.αποδυναμωσε τοσο πολυ τους εχθρους μας,οι οποιοι θα σηκωναν κεφαλι,μονο αν οι ελληνες εκαναν χαρακιρι.τί εκαναν οι επιγονοι και οι μετεπειτα συνεχιστες;πολεμουσαν μεταξυ τους για τα εδαφη και τον χρυσο,μεχρι που τα ελληνιστικα βασιλεια παρηκμασαν πληρως και εξαφανιστηκαν.ηταν χρυση ευκαιρια τοτε να εξελληνιστουν στην κυριολεξια ολοι οι λαοι τους οποιους απελευθερωσε ο Αλεξανδρος απο τους περσες.αντι να γινει αυτο πολεμουσαμε μεταξυ μας.
Οταν ο Θεος Απολλων εσωσε τους κρητες απο την θαλασσοταραχη και στην συνεχεια τους οδηγησε στον μετεπειτα χωρο του μαντειου των δελφων ειπε σε ελευθερη μεταφραση οτι εαν ενεργουμε με ηλιθιο τροπο θα το πληρωσουμε για παρα παρα πολλα χρονια.
Αποτελει κομβικο σημειο κατα την γνωμη μου ο ηλιθιος τροπος με τον οποιο ενηργησαν οι επιγονοι του Μεγαλου Αλεξανδρου,οπως και οι πολεις κρατη στον κυριως ελλαδικο χωρο.μιλαμε στην κυριολεξια για αυτοκτονια.δεν ειχαμε αντιπαλους και πολεμουσαμε μεταξυ μας,με αποτελεσμσ να ερθουν οι ρωμαιοι και να πεσουμε αμαχητι.
Καλα να παθουμε.τα λαθη ειναι τεραστια,και δεν μας φταιει κανενας αλλος.ευχομαι απλα να εχει ξεκινησει η αφυπνιση,γιατι ηδη τα αδερφια μας απο αλλα αστρικα συστηματα ειναι παρα πολυ κοντα στον πλανητη γη και επιτηρουν τα παντα.
Σειριε εχω γραψει μερικα σχολια πανω στο θεμα.καταλαβες ποιος ειμαι.συνεχισε την καλη προσπαθεια

Σείριος είπε...

Δεν κατάλαβα ποιος είσαι αλλά δεν πειράζει.
Με βρίσκει σύμφωνο το σχόλιο σου στο 100%.

Ξέρουμε ότι ρώτησαν τον Αλέξανδρο λίγο πριν το τέλος του, σε ποιον αφήνει το βασίλειο και εκείνος απάντησε. «Τω κρατίστω» στον πιο δυνατό. Αυτή ήταν η υπόδειξή του για το ποιος θα είναι ο διάδοχός του. Και όλοι πολέμησαν μεταξύ τους για την κυριαρχία της αυτοκρατορίας σε μια σειρά συγκρούσεων γνωστή ως Πόλεμοι των Διαδόχων.

Ως γνωστόν, πάντα ο διχασμός είναι η καταστροφή μας.

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου