Τρίτη 25 Μαΐου 2010

ΑΠΟΛΛΩΝ (Μέρος τρίτον)


ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ 
Η κατάπαυση του προμηθείου –τιτανίου πυρός είναι το μυστηριακό έργο εκ του οποίου έλαβε την προσωνυμία Πυθοκτόνος. Είναι δε ο μόνος κυρίαρχος την ηλιακών δυνάμεων, οι οποίες «πυρακτώνουν» τα σώματα και εκφύονται οι μορφές από το χάος.
Η μυστηριακή πτυχή της ωρίμανσης, σχετίζεται με την ολοκλήρωση της διαδικασίας καταγραφής της ταυτότητας των ειδών, σε έναν κώδικα άτρωτο στο πέρασμα του σχετικού χρόνου (συσπείρωσις της μορφής και προσωρινή έξοδος εκ της κινήσεως του τροχού της ζωής). Μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την διαδικασία αυτή ως μια φυσική αυτόματη προστατευτική αντίδραση της ζωής, ενώπιον του επερχομένου χειμώνα (προκειμένου να διέλθει τις επόμενες μοίρες του κύκλου της ζωής), τελουμένη υπό την εποπτεία του Απόλλωνα. Κατά την διαδικασία του σχετικού χρονικού κύκλου της ωριμάνσεως καθορίζεται ο χαρακτήρας (βάσει του γεωφυσικού δυναμικού), όπως και τα φυλετικά χαρακτηριστικά (βάσει της διατάξεως των τιτάνων).
Η κατά είδος αποτύπωσις του γενετικού κώδικος επί του υλικού κόσμου, όλων των εμβίων όντων, είναι έργον μυστηρίου του Απόλλωνος. Επιτυγχάνεται δε με την σταδιακή ωρίμανση των σπόρων, λίγο πριν ο ήλιος της ζωής επιτρέψει στον κυρίαρχο του σκότους, να τελέσει το έργο του.
Ο Φοίβος αποτυπώνει αρμονικές συνθέσεις υπεροχών (συγχορδιών των κοσμικών δονήσεων), των διαφορετικών νόμων επί των υλικών φορέων-υποστάσεων. Η πολυσύνθετη αυτή αρμονία στην οποία συμμετέχει η Ηρα, δημιουργεί ένα είδος αγρηνού (μάλλινο δίκτυ του Βάκχου). Ο τελευταίος δε έχει καταγραφεί επί του Δελφικού Ομφαλού.
Αναλόγως του υλικού φορέα (π.χ. σπόρου), σχηματίζονται διαφορετικές κρυσταλλικές συνθέσεις και καταγράφεται ένας συγκεκριμένος γενετικός κώδικας για κάθε μορφή ζωής. Διαφορετικά, κατά την αναπαραγωγή, θα ήταν δυνατόν να συγχέεται ή να αλλοιώνεται η ταυτότητα των ειδών. Υπερισχύουν όμως διαφορετικοί συνδυασμοί των κοσμικών δονήσεων, οι οποίοι καταγράφουν ιδίους μεν κώδικες ανά είδος, διαφορετικές δε εκφραστικές συντεταγμένες (υπό των Μοιρών κ.α.).
Η αποτύπωση της ταυτότητας του είδους είναι μια επιτακτική (λόγω περιοδικότητας) καταγραφή, συσπείρωση επί κώδικος (συμβόλου), μνήμες απαραίτητες, παραμένουσες σε κατάσταση λήθης, από τις οποίες εκπτύσσεται αυθόρμητα και πάλι η μορφή. Μίμησις της ίδιας αυτής φυσικής λειτουργίας είναι και η χρήσις των ιερών συμβόλων της παραδόσεώς μας.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ
(Τό νά αυτοτιτλοφορείσαι "Ελλην" καί τό νά έχης συνείδηση τί αυτή η έννοια σημαίνει, είναι δύο διαφορετικά πράγματα."Ελλην" σημαίνει Φώς καί Πνεύμα. Σημαίνει Ανθρωπος καί Εξανθρωπιστής. Σημαίνει Αρετή καί Κάλος κι Ανδρεία. Σημαίνει Ελευθερία καί Δίκαιον καί σεβασμό Ετεροδόξων. "Ελλην" σημαίνει Αρμονία καί Ηθος καί Ερως γιά τήν Φύση καί τόν Κόσμο.Βαρύ τό φορτίο τής κληρονομιάς ενός τέτοιου ονόματος καί λίγοι έχουν τό δικαίωμα νά τό φέρουν. Περικλής Γιαννόπουλος 1870-1910)
Πηγή: Τα κείμενα για τον θεό Απόλλωνα είναι αποτέλεσμα κοπιαστικής εργασίας και έρευνας των Ορφικών και Πλατωνικών κειμένων και των σχολίων του Πρόκλου, μιας ελληνιδος κορης, η οποία φέρει επάξια το όνομα Ελληνις. Ένα ευχαριστώ είναι λίγο!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου